Yine bir ses düştü gönlüme Döndüm zamanlar evveline Üzerimden akar geçer Deli dolu sayısız anlar. Ardımda binlerce tarih devrilir Uğultusu çığlık olur, değer kulaklarıma Sızlatır içimi, sadası kocatır beni, Geçer gider anlamam Hiçlikte şu zaman…
Bir yemin değer asrın üstüne Hüsranlara, yanılgılara söz düşer “Vel asr” diye bir and, İşaret eder ötelerde ettiğim kavli; Ben ise şaşkın dolaşırım mekânsız Sorarım Asr’a Söyle nerede bulurum SENİ “Ne sende, ne de sensiz” anla artık der Ararım ben yine şaşkın Asr-ı, hâl hâl içinde…
Dolaştım yine Saldım kendimi Zaman ortasında asrın çemberine Kâh çıktım gökyüzüne Kâh indim yeryüzüne El açtım Elimden verdim ellere Döndüm evren misali Her zerre gibi Bulamadım arayışıma çare…
Hep aradım Yollarda kanadım Sana kavuşmak için yokladım, Tüm adresleri. Bir ömür dokudum Zamanın tezgâhında düğüm düğüm Kâh kendime gurbettim Kâh kendimde buldum Sen’i
B/ismin dedim sonunda Elif ‘leyin ardına düştü gözlerim Nihayet gördüm ki Her şey bir SENdin
Seni aradım Zaman zaman Kâh cehennemime odun taşıdım Kâh cenneti kurdum kendime Ömür denilen sıratta Bazen bineksiz kaldım Ve an geldi Kalbur eleğinden döküldü Asra içilen yemin İzi kaldı zamanın Devirdiğim yılların tozunda Aydınlandı düşlerim Baktım!... Yine bende, "ben/siz"; bir tek SEN kaldın…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ZAMAN ZAMAN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ZAMAN ZAMAN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Seni aradım Zaman zaman Kâh cehennemime odun taşıdım Kâh cenneti kurdum kendime Ömür denilen sıratta Bazen bineksiz kaldım Ve an geldi Kalbur eleğinden döküldü Asra içilen yemin İzi kaldı zamanın Devirdiğim yılların tozunda Aydınlandı düşlerim Baktım!... Yine bende, "ben/siz"; Sen kaldın…
Perihan Hanim, siirinizi cok ama cok begendim. Birkac kez okudum. Doyamadim dogrusu.
Alip gidecegim zaten simdi.
Mevlana'nin bu KISSA-si aklima geldi. Ki cok severim. Bu harika siirinizin altindapaylasmak istedim.
Ben Olmadan Gelme
Âşığın biri dostunun kapısını çalınca beriki içeriden:
- Kapımdaki kimdir, diye seslendi. Kapıdaki: - Beni tanımadın mı? Ben senin gözü yaşlı âşığınım, haydi kapıyı aç, dedi.
Ancak ev sahibi bu cevaptan hoşlanmadı ve:
- Yürü git. Şimdi zamanı değil, diye onu savdı. Kapıdan döndürülen âşık ayrılık ateşiyle günlerce yanıp yakıldı ve mum gibi eridi. Ne zaman sonra tekrar gelip edeple kapıyı çaldı. İçeriden:
- Kapıdaki kimdir, diye seslenilince dedi ki: - Kapıdaki yine sensin ey sevgili. Buradaki, senden başkası değil! Bunun üzerine sevgili kapıyı açtı ve:
- Bir iğne deliğinden iki iplik geçmez, zira iğnenin deliği tektir. Onun gibi bu kapıya da ikilik sığmaz. Madem ki sen senlikten geçip ben oldun o halde hoş geldin, buyur, dedi.
Seni aradım Zaman zaman Kâh cehennemime odun taşıdım Kâh cenneti kurdum kendime Ömür denilen sıratta Bazen bineksiz kaldım Ve an geldi Kalbur eleğinden döküldü Asra içilen yemin İzi kaldı zamanın Devirdiğim yılların tozunda Aydınlandı düşlerim Baktım!... Yine bende, "ben/siz"; Sen kaldın…
Perihan KILIÇ 5 ocak 2013
Duygulandıran harika bir şiirdi.Akıcı anlatımıyla çok güzeldi efendim.Seçkin kaleminizi kutluyor saygılar sunuyorum..
"Ben" de görünen de "sen" , "sen" de görünen de "ben" ha sen ha ben . "İnsan"da görünen ben , sen , o. Hepsi O'ndan. Şiirdeki arayış aslında "İnsan" o da "ben". ilim kendin bilmek gibi. Tebrik ederim. Saygı ve selam ile.
Seni aradım
Zaman zaman
Kâh cehennemime odun taşıdım
Kâh cenneti kurdum kendime
Ömür denilen sıratta
Bazen bineksiz kaldım
Ve an geldi
Kalbur eleğinden döküldü
Asra içilen yemin
İzi kaldı zamanın
Devirdiğim yılların tozunda
Aydınlandı düşlerim
Baktım!...
Yine bende, "ben/siz"; Sen kaldın…
Perihan Hanim, siirinizi cok ama cok begendim.
Birkac kez okudum. Doyamadim dogrusu.
Alip gidecegim zaten simdi.
Mevlana'nin bu KISSA-si aklima geldi. Ki cok severim.
Bu harika siirinizin altindapaylasmak istedim.
Ben Olmadan Gelme
Âşığın biri dostunun kapısını çalınca beriki içeriden:
- Kapımdaki kimdir, diye seslendi. Kapıdaki:
- Beni tanımadın mı? Ben senin gözü yaşlı âşığınım, haydi kapıyı aç, dedi.
Ancak ev sahibi bu cevaptan hoşlanmadı ve:
- Yürü git. Şimdi zamanı değil, diye onu savdı. Kapıdan döndürülen âşık ayrılık ateşiyle günlerce yanıp yakıldı ve mum gibi eridi. Ne zaman sonra tekrar gelip edeple kapıyı çaldı. İçeriden:
- Kapıdaki kimdir, diye seslenilince dedi ki:
- Kapıdaki yine sensin ey sevgili. Buradaki, senden başkası değil! Bunun üzerine sevgili kapıyı açtı ve:
- Bir iğne deliğinden iki iplik geçmez, zira iğnenin deliği tektir. Onun gibi bu kapıya da ikilik sığmaz. Madem ki sen senlikten geçip ben oldun o halde hoş geldin, buyur, dedi.
.
Sizi can-i gönülden kutluyorum. Sevgilerimle.....