SADECE BIR GÜN
Yıllardan bir çeyrek asrın son yılıydı işte
İncir ağaçlarının çiçek açtığı o gün Kar yağmıyordu ama Kardelenler açmıştı beton kaldırımlarda Yani günlerden bizdik Ama kelebeğin ömrü gibi Bir günde bizi bitirdik Keşke akrep yelkovanı kırsaydı Alarmlar hiç çalmasaydı Panjurlar kapalı olsaydı Güneş içeri hiç sızmasaydı Kapılar kilitlenip anahtarlar paspasın değil Gökkuşağının altına saklansaydı Saat sen dakika ben olsaydık Öylece kalsaydık Öyle yaşlansaydık Bugün kalbimi acıttın yine Oysa yıllar önce söz vermiştim gözlerime Bir daha asla ağlamayacaksınız diye Şimdi yağmur gibi damlıyorlar satırlarımın üzerine Oysa ben bir dünya kurdum düşlerimde Rengarenk kuşlar kondurdum her yere Yıldızlar parlıyor gündüzlerinde Sadece sen ve ben sohbet ediyoruz her gece Hüzünlerimizi yıkıyoruz mehtabın ışığı ile Şarkılar söylüyoruz ayaklarımıza vuran dalga sesleri eşliğinde Gözlerim gözlerinde Unutuyoruz hayal olduğumuzu bile Sonra seni orada bırakıp dönüyorum gerçeklere Elimde kırık bir anahtar Yeniden gelmek ümidi ile dönüyorum gerçeklere Yani senin olmadığın yere |