Düşürdün çöllere beni
Sakladın yıllarca Leylayı.
Seni bulayım diye
Mecnuna döndürdün beni
Madem aşktı sonunda muradın
Çölleri düşürdün bahtıma
Bunca zaman Aşkı arattın niye?


Ağlattın güldürmek için sırf seni sevdim diye
Bunca yıl hırpalattın ağyara sevdim diye
Bir an gelir kanar yüreğim
Sorarım bunca çileye sebep ne?


Sen hem mekânım, hem yurdum
Hem hasretim, hem gönlümde bulduğum
Madem vuslattı meramın
Şu gönlümü ilden ile gezdirdin niye?


Canıma canansın özümde hasret
Bir yol aç, vuslatı nasip et!
Yol akacaksa sana etme artık!
Nihayet bulsun eyle Merhamet…
Bana bunca eziyetin niye?


Başımda kopar kendimle kavgalarım
Sen gönlümün sahibi payitahtım
Mademki hep Sen vardın
Yolların yokuşlarında
Bunca zahmet yorgunluk niye?


Acılı telef olan zamanlar
Hayfımda sanma SENsiz anlar
Lal bir bakış atarım geriye
Seyrü sefere çıkarım ileriye
Tükenmez vuslat arzuma mumlar yakar azap
Özlerim biteviye…
Söyle kavuşmak varsa ahirde
Bunca beklemek niye?


Bir ağlamak düşer
Kente miladımın düştüğü günden beri
Yaşanmamış her günüme
Uysal yanlarım kabarır
Yel olur, sel olur, tufan olur.
Unuturum Senden gayrı her şeyi
Sızısını duyarım.
Aşk diye yüreğime sapladığın hançer niye?


Öylesine yakın olurum bazı zaman sana
Mesafe kalmaz ırağı bana sorma
Akan su gibi durulurum
Görürüm gözümün ötesinde özümde bulurum Seni
Sırrına akıl ermez duru su gibi ayna olurum
Kuşatır beni varlığınla sardığın huzur
O an eğerim başımı SEN diye
Varlığınla bahtiyar kılacaktın nihayetinde
Bunca yokluğa eyvallah ettirdin niye?


Gözbebeklerimden geçer şu evren
Bakar dururum her daim hayretle
Suyu ateşe yar etmişsin selametle
Bakmasını öğretmezsen bu göz niye?


Belki düşerken bir horoz gagasına tan vakti sadası
Dudaklarıma düşecek “ve celle senaük” çağrısı
Özüm sana dönerken ölüme bir Fatiha üç ihlâs duası
Madem sonunda ölecektim
Bunca zaman can çektirmen niye?


Perihan KILIÇ
ESMİZE 30 OCAK 2013