DUY! ŞİZOFREN DUYGULARIMIN HIÇ/KIRIKLARINISuskun tebessümlerimin ıslak renklerinden Kimsesizlik kokan ezgileriyle İçimde biriken kırılgan yağmurların sebebisin. Emret de ruhuma, deli deli yağsın Sel olup bendleri yıksın. Yoksa,yoksa bu ağır yüklenmeler Şizofren duygularımın döl yatağından sızacak, Ve katlime ferman çıkaracak. Onun için Ne olur, içimdeki cenine gülümse! Gülümse; Gövdemin sehpalarında Sana çivilenmiş çarmıha! Boğazıma tıkılan kötürüm tümcelerin Ölümcül kronik nöbetlerine terk etme! Sesim kısılır, avazım duyulmaz Oysa ka(y)nayan bir dağın Kökünden dinamitlenmesidir yokluğun. Dili yok, beni uçuruma sürükleyen boşluğun. Apansız bir tufan kopar katil okyanuslarda. Yönünü kaybetmiş bir kaptan çaresizliğiyle Savrulurum, sağa sola Duy hıç/kırıklarımı! Dilim adını sayıklar dilsiz gecelere, Yetim suskular biriktirdim mahşere. Yaşam kavgasında hiçbir şeye yenilmedim de; Sensizliğin zifir tadındaki lokmaları Nefes boğumlarımı tıkadıkça, Ölüp ölüp dirilmenin Nasıl bir kıyamet olduğunu Yokluğunda anladım. //Özleminin kan lekesi bulaşırken uzaklarıma Eşgalinin gölgesine ekmişken vuslatları Çoktan terk_i diyâr eyledi soluklarım// Necat USLU |
Tekrar kutlarım
selamlarımla