Lale devri çocukları
Latif ile Leman
“Leylim ley” türküsünü dinlerken
Bir yandan da lahmacun yiyerek
Limonatalarını lüpletmişler.

Derken;
Laf lafı açmış
Leblebili gazozun asiti kaçmış.
Ekşitmiş yüzünü bizim Leman,
Levent’e şöyle bir yan bakmış.
Gözüne çektiği eye lineer,
Yanağına doğru akmış.

Latif dersen çakı gibi delikanlı
Leman’ın limoniliği tepesini attırmış
Lafı sokuşturmuş hemen;

“Lazım değil
Lafa sıkacaksan limon
Lemansız da yaşarım. Bana;
Leb demeden leblebiyi anlayacak hatun kişi gerek
Lamı cimi yok
Latife, latife gibi eş gerek
Lisan gönlün tercümanı.
Leman var çek git yoluna,
Düş yakamdan artık
Lala paşa eğlendirmek harcım değil.
Lodosun gözü yaşlı olur
Lodosuna tutulursam, benim halim duman olur.
Derdimi lokmana anlatsam
Kaç lügat parçalasam çaresi yok.
Yazık olur bana ;
Sen iki günde laçka edersin beni
Lalettayin yuva kuramam.
Hayatla sayende lades oynayamam”

Bir akşam daha leylim vaktine girerken
Bunca lakırtıyı dinlemiş bizim Leman
Derinden bir “La Havle” çekmiş.
Elindeki limonata şişesi
Birden labut gibi görünmüş gözüne
İndirmiş şişeyi Latif’in beyninin orta yerine;

“Lök gibi oturduğun yerden,
Longplay gibi çaldın durdun.
Lütuf mu sandın sen kendini?
Lapçın bile olamazsın sen ayağıma
Lapacı sen de, lavaj etkisi yaptın bende
Layıktır sana elbette
………….lakaplı Latife”
Bu lirik hikayede burada bitmiş….


ESMİZE
PERİHAN TUNÇOK