70
Yorum
17
Beğeni
0,0
Puan
6884
Okunma
tüm kadınlar dolunayda güzelleşirken
bir kadın
adını dilimlemekte harf harf...
Kadın hazırlanır geceye
En kışkırtıcı renkleri sürerek gözlerine
ve uyaklı konuşmaları toplayarak diline
Yükselir dolunay
basarak güneşin omuzlarına
Dolanır çırılçıplak
kadının açık bıraktığı boyun kenarlarına
Başlar mantığa uydurulmuş bilmece
yine...
Kadın hazırdır kandırılmaya
en mahrem cümleler fısıldanırken kulağına
Dolunayın dilinde mitolojik masallar
nefesi şahit olduğu gün doğumları kokar
Diren/e/mez de koynuna girer kadın
gözleri önünde soyunarak yıldızların
Dişlerini geçirir dolunay
anonim türküler gibi can damlatarak
solgun tenine
Zaten ayindir kadın-lar- için
boynunun kenarından binlerce kez öpülme
ki niyeti
üryan olmak değildir
saklanmaktır karanlığın arka yüzüne...
Bileklerini keser dolunay kadının
ve bastırılmış cümlelerini söküp damarlarından
gözlerine sürer yakamozların
Saniyeler yanar köklerinden
Dakikalar sus/uz kalır da kurur
Akrep kudurur
Çiğ damlası üşür de gecenin son yarısı
gül yaprağı üstüne utanarak sokulur
Kadın durulur
Bulutları toplayıp göğsüne örter
Bir sigara yakar tövbe öncesi
dumanını yağmurun gözüne üfler
Kendine özgü imge bulma telaşı yoktur kadının
yatar bir günahın daha dizi dibine
Yeni gün dudaklarından öperken kirlenmiş adının
bir sevişme daha not düşer günlüğüne
Şair şahittir kaleminin kırılışına
Çeker perdelerini
yarım yamalak vuslat düşlerinden
hazırlıksız yakalandığı bir intihara
ve buruşturulmuş tüm kağıtları
sıkar şakağına...
Yeni bir gün başlar
Başka bir şairin boyun kenarında
sırılsıklam uyanır kadın
Ellerinde kalem kırıkları
uçlarında şair artıkları...
her dolunayda bir şair ölür kadının ellerinde...
Özgür SARAÇ/Râzı
12/01/2010 Denizli