Duvarlara kaçak yazılmış
sloganlar gibi bir çocuktum
Fena Halde Leman ve Kimya-i Saadet
rafta yan yana dururdu
ben k/ayıptım
Bu yüzden hikayemi hep
-anlatmadım da kimseye-
sıkılmış yumruklarımın içinde s/akladım

Anlatmak bir yangının ortasında
sessiz harf gibi çığlık atamadan
kalmaktı benim için
Anlatmak çıkmaz sokaklarda kapana kısılmaktı
kaçarken dişlerinden
acıkmış zincirlerin

Ama anladım ki
yükümü yumruklarımda taşımaktan
büyüyememişim

Sana anlatacağım kadınım
Bana çok güzel
seni seviyorum dediğin
ve sevdiğim şekilde öpüşebildiğin için
-deniz köpüğü gibi merhaba demeni de unutmuş değilim-
Artık sessizliğin
en sevdiğim şarkı olmasını istemiyorum
ve gölgelere isim koyarken
dilsiz kalmaktan
yalnız kalmış ellerimi
ceplerimde avutmaktan
ölü serçeleri
yüreğime gömüp durmaktan yoruldum
Anlatacağım
özgür kalsın diye maçlarda su satan çocuk
kırık tahterevalliyi teselli eden çocuk
elma şekerinde cenneti gören çocuk

Belki böylece zihnimdeki
gürültülü sokaklardan da çıkabilirim
Şehrin ayıplarını temizlemeyi
bana bırakanları unutabilirim
Belli mi olur Tanrı ile barışmak için
dilimdeki isyanı bile durdurabilirim



Özgür SARAÇ / Râzı