Öfke taşan o surattan yansıyan gün… Paramparça bir aynadan yansıyan, Bölük pörçük…
Çocuk anlamıyor ne zaman Parçalandı ayna; Önceki bütüne nasıl kavuşacak Parça parça o şeyler?.. En çok parçalanan da annesi, Bütüne kavuşmasını en istediği…
Bağırıyor “baba” dediği adam; “Baba” dediğinde Sevinç çığlıkları atan çok önceleri… O kelime boşaldı mı anlamından, O adamın… babasının yani; Önündeki gibi Boş bir şişeye mi benzedi?.. Zaten her şey o boş şişe gibi değil mi?
Annesi giriyor odaya; Boşalmış şişelerden biri daha… Anneliğini çıkarmış çoktan, Yerine de bir şey koymamış… Yok gibi sanki Ama var gibi de aynı zamanda… Görüntü var, ruh yok gibi…
Çocuk anlamıyor o olmayan şeyi Ama sezgiyle de olsa şunu anlıyor: O kadınannesi değil…
Dün gece ne oldu, anlamadığı gibi… Babası bağırıyordu yine, Dili dolanıyordu az önceki gibi; Yine bir şişeyi boşaltmıştı, belli…
İçine neleri sığdıramadı gece kim bilir, taşırdı sabaha?!.. Şimdi o taşan şeyler yüzünden mi Taş kesildi annesi böyle?!.. Söylenemeyen sözcükler mi taştı en çok da, Annesinin boğazında düğümlenen… Ama onun bedeninde olsa da Ortalıkta hüküm süren bir şekilde, Yönlendiren günün gidişini... Başka sözcüklere geçit vermeyen, “Sıranı bekle” der gibi…
Ne zaman gelecekti sıra peki Kendisine söyleneceklere?.. Ne zaman “kahvaltı hazır” diyecekti O kadın, Annesi olacaktı yine?!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
O TAŞAN ŞEYLER şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
O TAŞAN ŞEYLER şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Evet, maalesef en çok çocuklar etkileniyor böyle durumlardan. Biz büyükler bir şekilde atlatabiliyoruz genelde ama çocuk yaşta, üstelik hayatı ilk deneyimlediği yerde, yani aile ortamında böyle olumsuzluklara maruz kalanlarda travmaya dönüşebiliyor bu durum.
Çocukların kalbinden açılan yaraların travmaların tamiri yok 😔
Tebrikler