HASRET KOKULUM
HASRET KOKULUM
Gönlünde divane kapında kulum Kırdılar kanadım kapandı yolum Sana erişemez bilirim kolum Ben seni özledim hasret kokulum Ah çekmekle geçti şu garip ömrüm Tükendi takadım son bulur devrim Bilirim elbette Mevla’dır kerim Ben seni özledim hasret kokulum Gayrı dayanmıyor beden cefaya Gününü gün edip dalma sefaya Cemâlin benziyor Güneş’e Ay’a Ben seni özledim hasret kokulum Gözümde tütüyor gözlerin kaşın Saymadım kaç oldu şimdi ki yaşın Aklıma düştükçe akıyor yaşım Ben seni özledim hasret kokulum Bir garip İbrahim boyuna kurban Huyuna soyuna sopuna kurban Eline diline beline kurban Ben seni özledim hasret kokulum. 06.10.2024 Emk.Öğrt. İbrahim MEMİŞ |