Kimliksiz bir sancı var karanlık göğsümde.
Yaşamımın en devingen yerinden kırıldı cesaretim.
Acemi bir sapanla, kanatlarımdan vuruldum.
Hiç olmayacak bir zamanda, baş aşağı devrildim.
***
Yeniden doğrulduğum karanlıkta kendi içimde kayboldum, kimseye bulduramayorum.
Kırık bir enstrümanın ensemde yarattığı sızısıyla, notasını bilmediğim bir hikâyenin ninnisini çalıyorum.
Elime hiç yakışmayan bir kalem,
Sonunu getiremediğim,
Onların anlam veremediği hikayeler kazıyorum sayfaların ak yüzüne.
Tüm kazıntılarımdan kuyular doğuruyorum.
Çocukluğumun aynı kuyuda can bulduğunu yeni öğreniyorum.
Yaşamak, o mağaradan firar etmekmiş, daha iyi anlıyorum.
Darağacında sallandırdığım korkularımın gözüne baka baka,
Onların acımasızlığından intikam alıyorum.
Kendimle hesaplaşmalardayım,
sonunu bir türlü getiremiyorum.
Yolculuklar yapıp, yeni suretlere karışıyorum.
Kimini alıp yüzüme asıyorum.
Ve ne yaparsam yapayım hiç birini kendime yakıştıramıyorum.
…
Hikayeler yazıyor, hikayeler okuyorum.
İdam mahkumuyum bütün hikayelerde.
Bütün hikayelerde bir cellatla boğuşuyorum.
İsa’ları çarmıhtan, beni yoran yetimliğimi asarak kurtarıyorum.
Kısasta hayat var çünkü, biliyorum.
Kahramanı oluyorum büyük bir kavmin.
Devlerle, kara gözlü zalimlerle savaşa duruyorum.
Elimde kalemimden başka silahım yok.
Göğsümdeki kimliksiz sancıdan başka yara almışlığım da!
Galibi olamayacağım savaşlara, bile bile mağlup ediyorum kendimi.
Telef oluyorum.
Hiç yokken hesabımda taraf oluyorum.
Bir yanlarımdan sızıyorum.
Üstüm başım, elimdeki her şey ve ben!
Sızılara bulanıyorum.
Sözcüklerimden oluk oluk sancıyorum.
…
Acıyan bir çift göz bile yok hırkama değen.
insanlığımdan, üstüme bulaşmış Yalnızlığımdan utanıyorum.
Hayıflanıyorum.
Kendimi nelerle kandırdığımı, aynı savaş alanında tekrar tekrar görüyorum.
Kavimlerin bir birine düştüğü bu savaşta, şımarık bir çocuk gibi, sancılarıma sarılıyorum.
Günaha bulaşan elimle, günah yazan kalemimi bir ben kınıyorum.
İstemeye istemeye büyüyorum.
Büyümek başa ne bela, çok iyi biliyorum.
Yüzüme gülen tüm gözlerde, sahteliği kıskıvrak yakalıyorum, kahretsin!
Kimseler bilmiyor ama artık uyumuyorum!
Kahretsin, görüyorum,,
duyuyorum,
Anlıyorum!.
İnim inim inliyorum.
Kimliksiz bir ceset var göğsümde, dillendiremiyorum.
İçimden içime çürüyorum.
***
Yaşamımın en devingen yerinden vurulmuş gibiyim.
Kimliksiz bir sancı var karanlık göğsümde.
Acemi bir sapanla, kanatlarımdan vuruldum.
Hiç olmayacak bir zamanda, baş aşağı devrildim.
Kahretsin nerdeyim, neredeyim!