ŞEHİRLERİN RÜYASI
Seni türküsü olmayan bir şehire gömeceğim.
Ağıtsız bir annenin evladının kucağına, üzerinde bir avuç toprakla gömeceğim. Yazdığım öyküleri, şiirleri ve dünya kitaplarını yakacağım ardından. Varolmamış sevdanla, hiç olmamışsın gibi unutacağım güzel gözlerini. Her sonbaharda üzerine yeniden yeni baştan şiirler yazacak, sonra hepsini bir bir kibrit ateşiyle yakacağım. ♾ Seni, rüyası olmayan bir meczubun şehir rüyalarına gömeceğim. Anlatsa da anlaşılmaz kelimeler silsilesi olduracağım sözlerini; en çok da o sevmekten uzak sözlerini. Okunmamış destanların, adı bilinmeyen kahramanlarına yamayacağım sevdanı. Sevemediğin yüzümü, onlarla sevdireceğim sana. Sevgisizliğinin utancıyla, ellerin güzel yüzüne kapalı, sevdalıların baktıkları göklere gömeceğim seni. ♾ Bir ülkenin, hiç durmadan yağan karlarına gömeceğim bakışlarını. Gözyaşının katresi daha düşmeden toprağa, Soğukların tir tir titrettiği kimsesizlere sahiplendireceğim kirpiklerini. Vatanın olmayan bir Vatan’ın, toprağın olmayan topraklarında kimsesizliğe gömeceğim bedenini. Gönlünü, gönlümde sevdama bulayıp, Son nefesimi vereceğim mabedim kılacağım tarih sayfalarında. ♾ İtirafsız bir sevdanın yasını tutuyorum, acımadan kendime. Hangi duvara baksam resmini çiziyor gözlerim. Gökler duvar oluveriyor, yıldızlar gözlerin… Kızma ne olur! Ben bir hayal işçisiyim. Şehirlerin rüyalarını görüyorum uzun zamandır, yabancısı olduğum şehirler, Yabancısı olduğun şehirler. Gözümde seğiriyor özlemin kalakaldığım çöl ortasında. Dudağımda kırık bir tebessümle seraplarını uğurluyorum yorgun kervanlar eşliğinde: Diz çökmüş gönlümün, boyun bükmüş çaresizliğimin tek hemhalı olan kervanlar hani... ♾ Bunu ahdim say! Yemin olsun omurgamdan sızıyan soğuğa, Başımı döndüren çöl fırtınasına, Genzimde biriken hıçkırıklara… Seni, kendi ülkemin yabancısı olduğum şehirlerine gömeceğim. Farklı kültürlerin destanlarında unutulmuş Mem, unutulmuş Şirin, Mecnun gibi tarihe gömeceğim. Seni, şarkısı olmayan şehirlerin, kayıp ilanlarıyla dolu sokaklarında kaybedeceğim. Hani kimsenin dönüp bakmadığı, bakıp da okumadığı. |
yine
yeniden şiir yazmak…
azımsanmadan azımsanarak…