kelime haznemde tükense de
acıyı tarif ettiğim kelimeler
acısını şişeyle değil
şiirle bölüşenlerdenim ben


yazdıkça…
acımı azaltıyor ya da çoğaltıyor muyum
bilemesem de
yazmayı, içmeye tercih edip
bıçağın keskin tarafında uyuyanlardanım


lanetli bir kavim gibi taşlasa da beni
ebabil kılığında akbabalar
dört kitabın dördünde günah olanı
günahsız sevenlerden
aşkı zemzem bilip
yayan yapıldak, çöle yürüyenlerdenim


bir b/ela göz için…
Azrail’in repertuarından ölüm beğenip
Hayber’de, Hz Ali
surlarda, Ulubatlı Hasan
Çanakkale’de, Seyit onbaşı olup
yalın yürek savaşanlardanım


vurgun yemekten korkmayan bıçkın süngerciler gibi
dalıp aşkın en derinine
nefes bile almayanlardan
içinde kum fırtınaları eskise de
sevdasına toz kondurmayıp
rakıya meze olanlardanım


yarasını annesinden saklayan çocuklar gibi
köşe bucak sakladım sevdamı
dile sakız edip, kimselere çiğnetmedim
rüzgarın fısıltısını bile
ispiyon sayanlardanım


ateşten bir hamaylı gibi
boynuma asılı kaldı sevdam
kırk yılda bir bulduğunu
kırk yılda bile
u n u t m a y a n l a r d a n ı m