Kostak-Gelmeni çok isterimde, nasıl geleceksin? Şarabın şehvetiyle sızmışken gece Yıldızlar kendinden geçmişken Yağmur giyimli bir bulut gibi çıkarım yola Belki bir seher vakti, belki bir akşam üstü Avuçlarına dökülürüm Korkmam haramilerin okundan, kılıcından Dokuz kavmin barbarları pusuya yatsa Yedi koldan yedi kavim beni taşlasa Gözünün gördüğü hiçbir şeyden korkmayan Hamza gibi Kör bıçağın üstüne yürürüm Yanmak hünerse… Her yangının rahminden ben doğar Ateşle barutu seviştiririm B’ela gözlerine kavuşmak için Zemzem olur Kızgın kumdan fışkırırım Yeter ki sen çağır beni, yeter ki sen gel de Günah olsan Günahsız secdeye dururum sana Ardımda cennetler bırakır cehennemine koşarım Çorak çöl olsan Muson olur Yağarım dudaklarına Kostak ırmaklar gibi hep sana çağıldarım hep sana... Zaman denen arsız çengi, soldursa da siluetini Ben hiç soldurmam sevdamın rengini Kum fırtınaları dizilse yollarıma Akrebi, çıyanı yolumu kesse En kallavi fırtınada bile uğramam başka bir limana Dağı dağa kavuşturana yemin olsun İki elim kanda olsa Kirpiğin birbirine kavuşmadan Ben kavuşurum sana... |
Şiir ne güzeldi ama bazen dağ dağa kavuşuyor da insan insana kavuşamıyor.
Sonrasında da okunası güzel şiirler yükleniyor bütün hasreti sevdayı olanca ağırlığıyla
Gün güzellikler getirsin Highrock
Şiire tebrikler bıraktım