SOFRA

Allah’ım
sevgilim gitti
ve öldü Muhammed’in
Sofraya yalnız oturamıyorum
lütfedip gelir misin


HUŞU

Huşuyu anlamamışsın
Zarlarla oynanan
bir oyun değil o kadınım


YARA İZİ

Bak şu kadın
bu hayatta kendisine
sinek ikili rolü verdiğine inanıyor
Tanrının

Herkesin bir rolü var diyor
benimki sinek ikili
Bu yüzden söylüyor işte
aşklara başlarken hep
adım soyadım: Yara İZİ


ACEMİ

Tanrım
çok güzeldi
elimi ilk tuttuğun zamanki acemiliğim


FARK

Neden fark yok gibidir
bazı insanlar için
cambaz ile ceset arasında


FAİLİ MEÇHUL

Ben daha çocuktum
ateşe attıklarında Hz İbrahim’i
Çocuktum da yükleyemediler
İbrahim’in vebali dahil
tüm faili belli cinayetleri
Başka masum aradı ablalar abiler
bizim yerimize yaksın diye
cehennemin ateşi


KİBRİT ve YANGIN

Elinde bir kutu kibrit
yürüyorsun kocaman bir yangın için
Yeterdi halbuki Esmadan biri
gerçekten yanmaksa niyetin


ÖZGÜRLÜK ve KÖLELİK

İsa’nın parası yoktu
evet Yahuda kadar bile
Musa’nın da parası yoktu
zırnık koklatmadı Karun
elini atıp da cebine
Fakat İsa’nın bir gökyüzü vardı
dillerine koymuştu çamurdan kuşlarının
Musa’nın da bir gökyüzü vardı
içindeydi kilitli ahit sandığının

Şimdi sen söyle
kim özgürdür bu hayatta
kim köle?


EĞRİ ÇİVİNİN ZİKRİ

Sökmeye çalışma
tahtanın alnından
o eğri çiviyi
Belki sen duymuyorsundur
derviş gibi zikrini


KADER

Şah değil kale değil ya da at
piyon değil fil değil ya da vezir
Satranç tahtasında
en güçlü taş elimdir


İLK DÜĞME YANLI/Ş İLİKLENİNCE

Her şey O’dur diyor
-O’ndandır demiyor O’dur diyor-
Yani şu diyorum sattığı maydanozun parasını
sütyenine sıkıştıran Neriman tanrı mı?
Para üstünü sakız olarak veren
bakkal Murtaza da mı?
O zaman veda bile etmeden giden
Rahime de tanrı
-ah Rahime veda etmeden gitmek bir tanrıya yakıştı mı?-

Her şey O’dur öyle mi?
-şaşkınım-
Yani şu delik ayakkabılı sokak çocuğu
Yani şu mazgal
her yağmur sonrası kesilen soluğu
Evet diyor Vahdet-i Vücud diye bir şey var
-ulan diyorum içimden
ben süpermenim diye çatıdan atlayan da var
hatta “makarna tanrısına dövdürcem seni” derken
salya sümük ağlayan-
Yani diyorum devre arasında aldığım yarım ekmek köfte?
Çatal darbesi almış zeytin?
-daha bu sabah öldürdüm birkaç tanesini
günaydından önce-
Yani diyorum dün gece kanımı tanrı emdi
Yani geçen hafta gömdüğümüz Cevdet abi değildi öyle mi?
-ulan diyorum içimden
millet ne halt etmeye sövüyor o zaman Niçe’ye-

Her şey O’dur diyor ısrarla
O’ndandır demiyor
-bu arada Neriman tanrısı
paraları sütyenine sıkıştırmaya devam ediyor-
Biliyor musun diyorum
ağaca tırmanmayı bilmediği için
düşüp kolunu kıran bir tanrı tanıyorum
bir de kendini inkar eden Ebu Cehil adında bir tanrı
ha bir de hesap vermek için
İsrafil’in surunu bekleyen bir tanrı
-zavallı-



Özgür SARAÇ / Râzı