Kibrit ateşinden cehennemlerŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Küçümsediğimiz ne çok değer vardır hayatta... Küçük dokunuşlara maruz kalacağımızı zannederiz hep nedense. Ve, kibrit ateşinden ufak bir yanıştır sanki cehennem. Sanki anlık bir hissiyatın ötesine geçmeyen. Basit zanlara kalınmış yoksunlukların barınağıdır oysa hayat. Ve rüyalar rüzgar gibi geçer de, hakikat hiç ama hiç beklendiği gibi, zan olmaz. Bu düşüncelerle kaleme aldığım bir şiirdi.
Saygılarımla...
Söz verdiğim gibi,
Zannetme sakın... Geçkin bir ömrü taşıdım koynumda, Cahilce, Bilgeliğin kisvesinde.... Umudun, azlığa bile tahammülsüzlüğünde, Kaybettiğin olsa ne? Onca Şey... Bir yağmurun yitirdiği berekette, Mevsimlerin alaşağı edildiği iklimsizliklerde, Gecenin kahırlara mezeliğinde, Ama, Hep bir çilede, Hep bir sitemde, Ve, Yitişde, Bilmediğin olsa ne? Onca şey... Sorgusuz vakitsizliklerde, Yaşam yaşam, Tükenişlerde, Belki de, Farketmediğin firkatlerde, Ve, En önemlisi, Ümidin küle, Nazarların hissizliğe, Ama, ille de, Nihayetin hiçliğe, Dönüşlerinde... Sandığın olsa ne? Onca şey... Oysa basitti zannınca... Değil mi? Kibrit ateşinden cehennemler... |