İstanbulBu gece sırılsıklam kaldı tüm şehir. Varlığı bütün ihtişamı ile gözümde devleşir. İstanbul bende, ben İstanbul’un, Gözlerinde sarhoşum bu gece… Karanlık caddeler her köşe başında. Uzanır gözlerim İstanbul yollarında. Sevdiklerim dolaşır canımda, kanımda. Varlığım sürgün yemiş hasretlerin bağrında. Hasret, içimi yakan derin sancı, Bu bendeki ben bana yabancı. İstanbul bende ben istanbul’un, Gözlerinde sarhoşum bu gece… Şimdi gurbetin karanlık caddelerindeyim. Ayrılığın karanlığı çökmüş üstüme. Özledim Galata’yı, özledim kız kulesini. Özledim Eminönü’de balık ekmek yemeyi. Gecenin karanlığına boyanır al renkleri... İstanbul’un koynunda mavi düşleri. İstanbul bende ben istanbul’un, Gözlerinde sarhoşum bu gece… Özledim kalabalığın içinde yalnızlığı... Özledim İstanbul’u, özledim boğazı. Özledim ozanın çaldığı sazı. Buğulu gözlerimde İstanbul sel olup aktı, Aktı bu gece... |