GECENİN LAL DİLİYüreğimin son yaprak döküşüdür bu mevsim Ne bir el uzandı kavramaya mevsimlerimi Ne bir damla su söndürdü Yanan iklimlerimi Gelin bulutlar dedim Saklanın yüreğimde Bir damla yeter mi akıtsanız ateşime Kaldıramaz oldum ağırlığını Gelmeyen sabahlarımın Ondanmıdır aymaması gecelerimin Ey gecenin lal dili Susma artık konuş diyorum Bir yorgunluk yıldızı düşür avuçlarıma Kesilsin saçları santim ,santim ömrümün Avuç, avuç dökülürken gözyaşım Hangi gökyüzü, mavilerini silkeler üzerime Hangi nehir, tozlu sırtında yatırır beni Hangi kardelen avutur hayallerimi Her nefesi daraldığında içimdeki küçük evin Kapanır panjurları gözlerimin HÜLYA ÇELİK |
Şiir yaz, şairi sev…
.................................................... Saygı ve selamlar..