Hasretinle alevlerdeyimhasretinle alev alırken gözyaşlarım yıkıyordu içimdeki şehirlerin cadde ve sokaklarını deniz fenerleri yanıp sönüyordu haber verircesine geç kalmışlığını ve keşkelerinle yüklü gemilerini kaç kulaç atılır ki zamanı kavramaya yaşanmamış ne varsa geri almaya bilemedim ne denir ki bu ağır firaka ne zaman alsam adını dilime bıçak sırtı hüzünler sürülür tenime ben gerisinde kaldım vuslatın sen hep öndesin bense hep geride daha nasıl yaşanır ki bu hayat yarını olmayan duygular sarmalamışken ruhumu nasıl çıkarım yarına silemezdim bu yazgıyı bıraktım kendimi zamanın gerisine acıyan yanlarımsa sürükleniyor sele dönen gözyaşlarımla sorma şimdi ben ne haldeyim hasretinle alevlerdeyim Hülya Çelik |
selam ile