Gökleri delen gözlerinyüreğimde demlenmiş isminin harfleriydi mavi göklerde uçuşan bir hayalmiydi yoksa yaşadığımız tutkular gözlerinle şehitlenen şiirlerimi ondan mı gözyaşlarıyla yıkar yıldızlar yabancı bir baharda fırlar kınından ateşten hicran sana susamışlığımı giydirir gece susar çağıldayan ırmaklar kapanırım merhametin ayaklarına gerilir üzgün bir bulut elini uzatırcasına yıkılır mihrabı aşk tapınaklarının lahitler uyanır söner gece yıldırımlar düşer cahıraş sesleriyle erir içten içe körkütük sarhoş düşlerim acılardan geçmiş bir tenden sıyrılır heveslerim tutuşur kalbimdeki od’la aldığım her nefes dalları yeşeren ağaçlar misali yeşerir yeniden duygularım sen her seslenişinde bana uyanır gülüşleri tüm evrenin ayaklarımı yerden keser gökleri delen gözlerin Hülya Çelik |