Su yandı kahrındanşarkılar gülerken kaybolan hayalin düştü kırılarak kirpiklerimden rüzgar kesti alnımı doldu gözlerime kan güneşin kolları sardı yaramı. sabahın dağ rüzgarlarında göller inşa ederken kendilerini iki kol koptu ağacın bedeninden gölü yuttu bir nehir açtı gözünü gökyüzü düştü kanatlarından tufanlar sürüldü tarih geçmesine yanarak zaman yandı su yandı kahrından Hülya Çelik |