sevginin önündeölüm gibi duyguyu taşırken üzerimde nelere sahip olduğum değil kime sahip olduğumun kuytularında sevmeyi tekmelemiyorsam kalmak içindir bu avuçlarına bir papatyanın önünde ruha sindirdiğini yazmak ruhun işidir an an araya mesafe girmeksizin cüce bırakmadan duyguları gecenin içinden yıldız gibi parlamak öperek dişlerini aşkın yalnızlığı tamamlayan elle uyanmak yaprakların derin yeşilinde dağların ıslaklığında çiçek toplamaya benzer aşk... olgun ışıkların yanında olabilmek duvara bir şiir asabilmek sessizce başlayan ırmağın yankısı olabilmek sevginin önüne saygıyı koyabilmek kalbin ürünüdür |
Aşk dedim
En yüreklisinden
Sıyrılıp gizeminden
Billur ceşmelerden bir yudum alıp
Sürmektir yüzüne göğsüne
Tüm hayatına en sedeflisinden
Parlatmak feri sönmüş gözleri
Aşk dedim
Tutar beni giydirir
Sürer göğsüne boydan boya iyileştirir
Umutlarımı ...
Sevgiyle.