İçimde bir deli ağlıyorİçimde bir deli oturmuş ağlıyor En saf çocukluk bu tanıdık belli olan Oğul zamanlarından Umut zamanlarından Gün zamanlarından Son zamanlarına akıtıyor Her bir damla göz yaşını Geçmişin hangi azabını Günahını takmışsa boynuna Şakaklarımda Nisan yağmurları Ayaz yemiş donup kalıyor Gün dalımda güz güllerim Tekrar tekrar yine soluyor Sen Beni buralarda yalnız bırakma Be deli çocuk Vuslatta umut olsa da eser miktarda İlk gün diye diye Son günümde bari yanma ağlama Çocuk gel seninle yine hayaller kuralım Sardunyalar karışmış Yasemen ve güle Saksılardan taşmış bak ki görece Köklerine su taşınmasın boşver Orkideler dallarında hep topraksız açar K-öksüz olur işte bazı renkli yollar Nihayetinde Limon kokulu sahillere akar Birlirsin birde bütün Irmaklar İçimde bir deli oturmuş ağlıyor Kendimi kendime inadıramıyorum Kayıp gitmiş yıllarım Ufak seviçlerimden bi haber Elde kalanlar yüzünden Düşlerimde bile baki talan var Farkında mısın be deli çocuk. Ben de sana yanıyorum Bu yolda hüzün çıktı bahtımıza biliyorum Baharı bilmeden nice gidenler var. Karanlık yolları İnan ki daha dar Ne olur ağlama sen birazcık duralım Son kez gel seninle yine deli hayaller kuralım... |