SON SÖZ SEN
seni seviyorum-ları ektim
ömrümün saksısına müptela bir aşkın esiri bu can yazgımı yazmadan kalemler ağlıyor oysa avuç, avuç kanar kadere kilitli dudaklarım sızar bir metruk kentin sokaklarına ezik bir acı yayılır genzime örseler sana yenik duygularımı bir neşter sızar damarlarıma kesmeye çalışır sana giden damarımı yalvarırım ona bağışlasın diye geçerken kendimden epileptik bir krizle sayıklamışım dudaklarıma tövbeli ismini bana yasaklanan gözlerin her gün kurşuna dizer sensizliğimi koşumsuz yargılanır benliğim dilimde son söz sen boynumda ilmek sen tanımsız hayallerle ölen ben Sabahat Çelik |