I.
Angajeyim bir geceye daha
Sokak kenarından savrulagelen kader yazgısı
Beni uyandırma
Uyandırma bu rüzgarla uyumak istiyorum

İşleyişlerde bir muallak vardır
Pespaye olacak bütün mutluluklar sen gitme
Muallaklara sakladım adını
Göz kapaklarını, kırmızı dudaklarını
Sen gitme

Hep güzelsin
Bir başucu türküsünde
Memleketime gelen direniş öyküsünde
Kaçışıyoruz kentlerden abajur abajur
İnce elenmiş sık ağlama
Bunu sakın unutma

Anlatacağım gitmeyin
Adanın birinde bir gün
İçi oyulmuş mağalarda aşkı buldum
Saklambaç hislerim kime sobe
Üç iki ve bir
Adını tekerrür ediyor bütün bulutlar

Beni uyandırma
Uyandırma bu rüzgarla ölmek istiyorum

II.
Elmacık kemiklerime işlenen o zamansız gidiş
Seni bir düz ovaya benzetiyorum
Kraliçe edasıyla dön kaldırımlara
Adın geçecek bir kasırgada
Katrina, Katrin, Kat!
Beş geceyi siyahından ayrıyorum

Ah! Balkonum
Balkonumdan salınan asma boncuğu
Mavinin ortasına bir siyah bıraktım
Bir kaybedişi betimlemek
Biçemleşiyorsun özgür doğamda
Seni bir mavinin ortasında siyaha boyadım
Oradasın, bir uykuda

Asimetrik duygularım
Bir begonya bahçesine üçgenleşiyor
Tristitia adını duyar gibiyim
Antik Yunan lehçesinde
Adın
Adını sayıklıyorum
Uykularımda ve günümüz Türkçesi’nde

İnanışları ördüm bir pencereye
Açınca bir poyraz gibi girsin kanıma
Sömürülmek Afrika’nın namazı
Unutulmak, kentimin

III.
İşte oradasın!
Bahçenin eski ardiye parselinde
İki ağaçla bir aşk
Seni nasıl olsa bulacağım
Parselinde
Aşk

Ah! Tanrım incesin pekala
Seni duyuyorum sesini rüzgarla
Ne olur
Bu gece, gündüze yorulsun
Lacivert, skalasında yok

Beş ölümle başladığım bu yola
Beş kaybetmeyi de eklersem
Bir kenti yeniden keşfedebilirim
Vur! Vurunca gökyüzünde beliren yerli yersiz kırlangıçlar
Fethedilmişi öldürüyor
İçime küskün.

Seni daha nasıl çizerim
Elemsiz bir hastalıktır adın
Sayıklarım günden geceye
Dur! Skalasında yok artık hüzün
Beni uyandırma
Uyandırma bu rüzgarla seni sevmek istiyorum.