Buğulu gözlerimden Akan yaş değil yarım kalmışlığın dışa sızıntısıydı. Anlatamadıklarımın içimden kopuşu yürek yangınımdın anlaşılamadığım. Dilimin sustuğu gözlerimin hayaline daldığı yokluğunun, yoksunluğunda kelimelere dökülen mısralarımın adıydı yârim. Anlamsızlaşmıştı anlatımlarım, neyi anlatacağımı bilmeyen anlamları içimde arıyordum. Sevdasız çöl gibi yüreklerde yeşeren tek çiçek gibiydin, geleceği olmayan, geçmişi kurak ve kavruk. Hep yarım kalmış bir yanımdın tam olamayacağım karanlık aşk dehlizlerinde. Hayalini kurduğumuz doğmamış kızımızın babası olamamaktı ayrılığın adı. Çıkar ve menfaatlerin güdümünde bir bilinmezlikler içindeydim. Tek bildiğim hiç seni tanıyamamış olmamdı, menfi duygularının karanlığında.
Her bitişlerde yeni başlangıçlara yorgun bir gönül ile dua Eder oldum yalnızlığıma. Ayrılık kaderim olmuştu teklerde, benlerde ve hislerde. Gönül kapısında garip bir derbeder oldum, gelmeyeceğini bile bile bekleyen. Yorgun yüreğim artık dargın sevdalara bu şair küstü oynamıyor feleğin oyunundan. Giden, kalanı hep kaldığı yerde zannedermiş ya, ne giden eski giden ne de kalan o yerinde bekleyen. Giden iki kişilik gider, kendisi ve içinde götürdüğü ben ile. Demli çayın demi gibiydik koyu kızıl ve acı tadıyla dudak büzdüren. Unuttum demek onu hatırlamaktır; ben seni unuttum, şiirlerim seni hatırlıyor. “Her cinayet silahla işlenmez, duyguları öldürenler de katildir.” Şairin yaşanmış duygularının dilidir şiirlerim. Bir yabancı gibi okuyacaksın bu mısraları, sonra kimbilir hangi sevdiğine yazdı diye hayıflanacaksın, yanında bir başkası olacak ama yüreğinin ta ordasında benim sevdamın sızısı burnunun direğini sızlatacak. Yaşanmışlıklar film şeridi gibi gözlerinin önünden bir bir akıp gidecek anlamsızca. O zaman anlayacaksın ayrılığın ölümden beter olduğunu keşkeler dökülecek içinden ama nafile giden bir başkasını, kalan ise kendini bulmuştur artık. Beni heryerde göreceksin ama hiç bir yerde bulamayacaksın!
Sevda kutsaldır, sevmesini bilmeyene gönül verme, üzülürsün, aforizmalarda gamlı sözler dökülür birbiri ardına, her okuyan kendini bulur mısralarda, dizelerde. Dedim ya güzelim her sevgi eceliyle ölmez, seviyorum deyip yalan söyleyen sinsi menfaatçiler tarafından öldürülür, katilsin o büyük sevdam ile beni de öldürdün. Var git şimdi! Yaşattığını yaşaman dileğimle, ne bir fazla ne bir eksik… Amin.
Aydın Benli