aşk mesafe tanımaz yürekte..../ senin orada parmağın kesilse benim burada içim kanar sessizce artık ! sevinçler yerini hasretlere bıraktı çekilmez gayrı geceler boyu özlemle bekleyişler ve uzadıkca aramızda mesafeler yüreklerimiz yangın yeri gönüller biçare şimdi ben acıyla nakşedilmiş bakışlarını içime hapsediyorum ve yüreğim ölü şehirler kadar sukunet içinde ki... bin parçaya bölünse de bütün sözlerim bilirim yar ulaşamam sesine karanlık bir gece de yavru bir serçenin göz yaşında yiterim yollar alıp götürdükce beni bir bilinmeze biliyor musun ? ardıma dönüp bakmaya cesaretim de yok benim bilirim ki gitme diye yalvaran bir çift göz değecek gözlerime yüreğimde kim vurduyla gelmiş bir sancı yaralarken beni ay kararıp gölgeler düştüştükce bir bir içime ben yanacağım hasretinle ve yollar uzar gider caresizce geçip giden her saniye seni koparırken benden parçalanacağız nisan yağmurlarında sürüklenirken /aşk mesafe tanımaz cane/ Hasan İpek dokuz nisan ikibin onbeş |