dokun dudağımda ki arzularasoğuk bir zemheride soyundukca duygular evcilleşir arzularım esmer tenine tenim dokundukca sarıl bana sevgiye dair bütün duyguların aşkına sen bende sürdükce hükmünü gecelerin tenhasında gözlerin alıp götürürken beni dönülmez yollarına hayatımın anlamı ol gel gecenin kör karanlığında ve ben şimdi senden uzak da göçmen kuşlar gibiyim esen her fırtına çarpıyorken beni yeniden sana bakma öyle bana gözlerinin kırılgan harelerinde ölmek istiyorum sen yokken beni yokluğunla bilsen ne çok dağladılar ki...ayaklarım düştükce o karanlık kaldırımlarına bu şehir ki kirlenir bir fahişenin tiz çığlıklarında hadi kaldır kadehini aşka bir daha sil baştan şarabın dudaklarınla seviştiği o anlarda sen sarıl bana ......... anlat bana nasıl uyanırım bu hasret dolu kabuslarımdan gözlerim ellerim bu kadar tutulmuşken sana ki ben senden başka herkese kapadım kendimi varsın isyan çıkarsın içimde gülüşündeki arzular gel de gör şimdi nefesimle boğuyorum tek tek düşlerimi yokluğunla delik bir sandala yüklerken kendimi yavaşca ve sen uzat ellerini okşa tenimde beliren aşkı usulca ve dokun dudağımda ki arzulara parmağınla Hasan İpek on mart ikibin on beş |