çıkış yok yüreğimden.../ oysa ki... zülüflerini taradığım hazin geceler bir tek seni taşırdı sevda dolu yüreğime bak yine saat sensizliğimin ertesi oldu be gülüm yarım bir düş gelip de kondu yine hasret yüreğime ve gözlerimin önüne düştükce senli mutlu bir hayat ben kimliksiz ve sensiz buralarda gör ki ne haldeyim sanma ki aklımdan geçmedi intiharlarım b i l s e n ne dar ağaçlarını kurdum kendi kendime şimdi sen kendi düşlerinin gölgesinde uyurken benden habersiz ben esmer teninde bitiyordum senin haberin olmadan ve dokunduğum her yer ayrı bir ateş parçasıyken bana sarıldığım çocukluğum kana kana ağlıyor caresizliğime haydi durma cam kırıkları gibi dağıl yeniden ruhumun her köşesine unutulmuş sözleri çıkarıp sandukalarından ser orta yere ve yüreğimin hasretinle buluştuğu o kör kuytulu yerde hiç durma vur beni yüreğimin sen dolu köşesinden .../ ama şunuda unutma ki ben seni severken ölümüne sevdim sevdalım faydasız çıkış yok yüreğimden Hasan İpek onaltı nisan ikibin onbeş |