İçime atlayan uçurum
.
mümkün değil midir sevişmek uzvu olmayan bir sözcükle gevşettim elimi bırakıyorum boynunu kalemin kan ve ter karışıyor, ilmeğini çözmüşler, aklım sökülmekte desem desem, yine hiç duysan uyruğu yok ki acıların , kımıldamayan bir anıyı oynatmak ne mümkün yerinden sevgilim, mükemmel kusurum benim ay tarlasında yıldızların şarkısı, boğazımıza kadar şarabız, kırmızı yanıyor şehir bazen koşarak kaçmak geliyor kendimden avazına kat, dilinde döndür, nefesim titreyen mum zaman; o sırtımızda taşıdığımız ağrılı yorgunluğu koyup kaçsak bi yere sevgilim, sana kaç milyon kez seslendim böyle köprülerden atladı rüzgar, karanfilin kokusu tenime değdi bil ki ;aşkım yegane süsümdür gözlerimde kançanağı avuçları kalbimin şu gavur yalnızlığı çek üstümden . |
Şiirdeki sesleniş illâki kendini sevdiriyor.. Hayırlı geceler..