Biteviye
.
akarak eksilmek istedi yudum yudum silinseydi özü ardına tek bir gölge bile düşmeden azalarak kaybolmaktan başka bir hüneri daha olmalı insan soyunun düşündüm ve ağladım seni kırmızı bir lalede gördüm dün gülümsüyordun sessiz sessizliğinden öptüm alnının esmer ovasından habersizce estim, bildin mi zaman öldürüyordum ömrümün arka bahçelerinde aksam dedim doldurur muyum bir avuçluk birimi gitmek istedi içinde "kal" geçen tüm cümlelerden kalmak için gitti yerini bilen ama bulamayan yol gibi başlasa bitecekti başlamadı, bitti. . |
tebrik ederim gonul dostu
kaleminizden siir yureginizden
sevgi eksik olmasin