Kara Kız
Ah be saçları kalem ile boyanmış
Nefesi düğümlere dolanmış Yazmasiız yazgılı kara kız Kelam ile boyanmış kız Gözlerinden nefes akan Derin derin bakan Yürürken gözlere akan Yazılmış sana da alın yazın Tenha sokaklarında kayboluyorsun Bir varolup bir yokoluyorsun Seherde ay gibi doğuyor Gecede zindan oluyorsun Asamalarının en taze yaprakları Dem tutar bakınca gönülde Sen nerde senin olmayan nerde Sesinde kaldı sessizliğinde Her gidişinde kapanır sayfan Aynaya bile baksam Ağlar aynam Şimdi çikagelmişsin Beşik gibi sallanıyor yüreğin Ellerinde güvercin Yorgun uzak diyarlar yüklü Gülüşünde bir uğultu Bakışın yasemin kokusu Ellerin buzdan bir kule Uzatılmaya ürkek Kara kız Kalemle boyanmış kız O pamuk gözlerin bakışları Şimdi bana ne söyler |