Edip Bey'in Hatıra Defteri
I.
Şahit kediler ardışık sıralanmış Ölmekse, en iyisindeyiz Geceleri yeryüzüne düşen ince hüzünler Ruhum adını sayıklamakta Edip Bey yaşamı tefrikalarına ayırıyor Pekala Bir gün öleceğim Öleceğim evet Siz rastgele ölmeyi biliyor musunuz? Bilemezsiniz Koca sakallı Selviler boynunu bükecek Dünya bir telaşa kapılacak Ve yalnızlık güneş gibi doğacak Hepimiz öleceğiz Öleceğiz evet Bir kalem herhangi bir geceyi Parçalarına ayırıyor teker teker Kuşluklara ilişmiş sevdalar Edip Bey sevmekse, en ölümlüsünde II. Bir kadının tabloyu seyredişi geliyor aklıma Saat sabahı geçiriyor kapıya kadar Elveda Bütün hüzünleri çarşaflara sardık Sizlere elveda Tren istasyonu, mozaik camlar Yaşamın kıyısına konu olmuş ölüm Bir köyde bir adam ve bir kadın Sanatsal hüzünler Hepinize elveda Yani bir atmaca Eli yüzü tutmayan kaz tüyü yastıkları Çocukluğum yeşil çimenler kadar masumdur Kopart papatyaları içimden Ölüm bulantısı beni uçurumlara bırakıyor Edip Bey! Çağırmıyorum kendimi Bakmayın siz toprakla uğraşan kelebeklere Bir köyde bir adam ve bir kadın Kavga, taş, sopa Hiç susmayan o tren sesi Bir gün: güz dolu bir erkek Bir gün: güzel dolu bir kadın Kirpiklerim ağrıyor artık sözgelimi bu yalnızlıktan Mavi bir papatya koparıyorum Edip Bey! Çağırmıyorum kendimi Bunu hep yapıyorum ama İşlenişi rastlantısal sayılar sekiz buçuk on Gönlümün soğuk gülleri III. (Konak ahalisi uyanın Uyanın ben geldim ölümün içinden Ben Edip bey nasıl mıyım Ölümü toprakla buladım Heykeltıraşlara dikkat edin.) Sahne sonu reverans eden kuşlar Bir tramvay dolusu mezar İçimde barındırdığım yalnızlık türküleri Alnımdaki gamzeler Evimin önüne yetişmeyen begonyalar - sevgilim bu dağların sesini duyuyor musun - Tut ellerimden olağan ölümü selamlayalım Ki söyledim Belki içime ağlayarak söyledim Sen gelecek yıllardaki Güzel ölümlere bile taş çıkartırsın Teşekkür ederim Edip Bey! biranı soğutma Tabi Edip Bey! siz bilirsiniz Yaşamak böyle iyi midir? İyidir Hatırlamaksa oysa ki en iyisindeydik Hepimiz kalabalığız Sahaf raflarına yakışan sevdamızla Uzak diyarda ki kimsesizliğimiz Ölmekse, en iyisindeyiz |
Eli yüzü tutmayan kaz tüyü yastıkları
Çocukluğum yeşil çimenler kadar masumdur
Kopart papatyaları içimden
Ölüm bulantısı beni uçurumlara bırakıyor
burayı beğendim siirde.
Özel isimle seslenmeleri pek sevmediğimden...
Bir köyde bir adam ile başlayan dizede "de" ayrı yazılmış!
sevgiler