günlerce sürecek bir ağrı
anın sekansına sıkışan boğucu ağrı
boğazımda oturan obruklar
6 kere vurdular beni, göz çeperlerimden
kusmak üzereyken kendimi uyandırdım güncel bir şiirde
yok acı, yok ağrı, yok düşünmek yok
çok büyük bir mağfiret ya da marifet de değil olanların ağırlığında yaşamak
ağrının ağırlığıyla nefes alabilmek
var acı, çok ağrı, fazla düşünmek fazlaca

tuttum gökyüzünü yakasından ve ona dedim ki
ey gökyüzü!
ey gökyüzü, sen nasıl bana dar gelirsin
sen nasıl bize dar gelirsin
senin hiç mi utanman yok?
gökyüzü: sizin yeriniz benden ötede
derdiniz dertten öte,
rabla aranızdaki muhasebe ne zaman bitecek?
ben: rabla aramda bir muhasabe kalmadı artık,
kır gök kubbeyi ey gökyüzü!

yalandan da olsa bir kere güldürün beni çünkü
bu sıcağın soğuğa dönüşü ve gözlüklerimin buğusu
kaşımı kanatıyor çokça.
boğuldum bu soğukların kılıçlarında
biliyorsun yazmak şiddetli bir küsmek eylemidir
artık kimseye küsmüyorum

6 yerimden bıçakladılar beni,
6 kez, 6 şubatta
eski tarihin sustuğu yeni tarihin seslendiği kesişim noktasında
tesadüfidir yaşamak ya da yaşayayazmak
bugün olmadı ki yarın olabilmek için
yarının hesabını bugünden göreceğim ki yarın büyüyebilmek için
çok ağrı, çok ağır, çok hüsran

silindi şubat takvimlerden
kitapların tenezzül bile etmeyeceği kaybolmak
birçoğumuzun gittiği o muhasebeci
sana artık hesap vermeyeceğim muhasebeci!
kötünün hükmü, iyinin eziyeti
devam eden kaybetmek-ler
gözlerim karanlıkta kaldı hep çünkü annem beni uyandırmadı
bizim hesabı kes muhasebeci,
artık seninle bir hesabım yok.