Duygu/salım bugün biraz daha
Sal/dım kendime dair ne varsa
Yemişim acısını sevdaların!
Sol tarafım ebedi yansın korlarda
Ben, susamışlığımı bastırmadım mı sanki
Anonim elli kundaklamalarda?

Şimdi
Bilesin dişlerini yalnızlıklar
Korksak uçar mıydık sevdadan kanatlarla
Ayak basılmamış kıtalara,
Karın tokluğuna?
Ah sen! Hala aşkı sen de buldum sanırsın
Züleyha da bulmamış mıydı aşk sandığını
Yusuf’un yedi cihan namlı, masum
Güneşi gölgelendiren simasında?

Ve sonra Yusuf’u kaybetti gerçek aşkı bulduğunda
Bir seccade ile bir alnın arasını dolduruyordu sevda
“Sen sesleniyordun ve sesin ulaşıyordu Arş-ı Ala’dan
Yaradan’a…”

Ne kusursuz bir düzendi bu böyle!
Yaratılanlara dökemezken içini
Türlü türlü cümle çuvallarıyla
İsraftan başka bir şey değildi
Yaşayarak anladık zira…

Tam bitti diyorsun
Gözüne kaçıyor gün ışığı
Tekrardan başlıyor takvimlerden çaldığın bir gün
Sonra kavruk bir ekmek kokusu
Bir de yanında siyah zeytin olsa
Resmen bağlanacaksın yeniden hayata!

Çoğaldıkça ayak sesleri caddeler boyu
Azalıyor güvenin insandan yana,
Ve sol yanın kırıkları batıyor anın ta içine
Ceplerinde bir kez daha kırmızı günler biriktiriyorsun
Ve bir ses çınlıyor ansızın kulaklarında
“Az insan çok huzur!”, diyor,
Hak vermemek için direniyorsun ve her zamanki gibi
Mağlubiyet düşüyor senin payına!

Bir insan fakiran olmaya görsün umuttan yana
Dikiş tutmuyor, büyüttüysen içindeki çocuğu
Yamalı sevdalarla!

Kırılıyorsan, çoğalıyorsun aslında
Paramparçaysan, ne mutlu
Herkese yetiyorsun, doyuyor nefse düşkün maneviyatlar
Senden yana!
Hak geçirmiyorsun, herkese sen’li bir parça,
Biri yiyip diğeri bakmıyor-ana öğüdüdür ne de olsa-
Ve kıyamet hep sende kopuyor
Fırtınalar gök/gözünde,
Hortumlar temizliyor yüreğinden ağzına dolanları
Sonra yüzüne tokat tokat indiriyor
Kısa gününün karı bu dercesine!

Kursağından bugün de helalinden bir şükür iniyor
Doyuyorken nicelerini,
Taş bağlıyorsun kalbine,
Emin ol, daha güçlü tutuyor hislerini

İnsan eli değmemiş bir yalnızlık büyütüyorsun
Sen fani, Yaradan belli
Ee zaten yalnız değilsin ki!

İnsanlar arasında sömürü olacağına
Var Allah yolunda koloni ol…

Hükümran belli, taht belli
Bir avuç toprak dolduracak boş duran sineni
Düşün ki

Ebediyen üşümeyeceksin!
Soğutamayacaklar hayattan seni!