Sokaklar Üšürken
Kaldırım taşlarında yankılanır ayak sesim,
Bu şehir, alnımın çizgilerine kazınmış bir harita. Her köşe başında bir eksik tamamlanır, Her dönemeçte bir şiir düşer cebime. Gökyüzü eğilir üstüme, Sana benzer yıldızlar yanar sönmeden önce. Bir ağıt dökülür çatılardan, Duvarlara sinmiş türkülerle. Ellerim cebimde taşıdığım devrim, Bir avuç cesaret, bir avuç hüzün. Tütün kokusuna karışır sessizliğim, Adımlarımda eksik bir kervan var. Sen, sokak lambalarının aydınlattığı yalnızlık, Ben, sokakların kalbine saplanmış karanlık. Kaç mevsim daha sürecek bu eksiklik, Kaç sabah daha toplanacak bu yangın? Hüzün bazen bir dost gibi oturur yanıma, Kaldırımlara yazılmış hikayeleri okur. Ve ben, her seferinde yeniden inanırım, Bir gün bu şehrin adı da değişecek. |