Bu Gün Beş EylülUçurumun kenarındayım hayat Gönüllü düşüyorum gelme ardımdan Çoktan dikmişim gözümü toprağa Ölümü özlüyorum Boş beşiğimde ağlıyor yitirdiğim oğullar Devriliyor yaslandığım çınar dalları Birbiri ardınca Hızla tükeniyor güneşli günlerim Önümü göremiyorum Ne kadar da erken ölüyor akşam sefalarım Penceremin kuytularında Gırtlağımda düğümlü sesim Dünde kalıyor mutlu yarın türkülerim Bir yusufçuk havalanıyor avuçlarımdan Tutamıyorum Benimsin sandığım yabancı hayat Bu gün beş Eylül Dalından düşüyor düşlerim Ayrılığı secdeliyor yeni doğan gün Ben hala çok üşüyorum Haziran sıcağında Takatim yok Uykum da var Yumsam gözümü bir daha uyanmasam diliyorum |
Dalından düşüyor düşlerim demişsiniz sanki, her yer sel olmuşda bir tek sizin kalbiniz alev alev yanıyor gibi..
Değil mi? diyorlar ya ! ya da kimbilir diyolar... Kimbilir bilmiyorum serzenişler nereye varır.. Eylüle gitmiş sevda... Güzün ardı hazan gibi..
Güzel bir eser her anıyla..
Keşke yumsak gözleri hiç uyanmasak; yürekten katılıyorum...
Tebriklerimle
Saygılarımla
İsmail Yılmaz