Neyinim ben senin
Dedi kadın
Baktığı hiç bir aynada kendine yer bulamamanın iç acıtan sızısı ile
Hiç bir kente ait olamamanın üzüntüsü
Ve bir pencere önü
Kapı aralığı yakalamanın kavgası ile
Neyinim ben senin
Dedi kadın
Ilgaz’ın kıvrılan eteklerine asarken gözlerini
Karlı yaslı bir dağ başı sessizliğinde
Ararken kendini
Neyinim ben senin
Dedi kadın


Neyim olmak istersen ol
Dedi adam
Neyi olduğunu hiç bilmeden
Yani yaşamım sana bağlı
Ben ise ona
Sen olursan dik duracağım
Yoksa yıkılırım tutamam onu
Mutlu olamam
Kısaca benim mutluluğum sensin
Onun sevinci ben
Neyim olmak istersen ol
Dedi adam
Ama gitme
Kal yine de
Ağla istersen
Günler geceler boyu kahrol bakıp ardımdan
Yollarıma düş yine erkenden
Ama kal yine de
Sen kal ki ben de kalayım onda
Neyim olmak istersen ol
Dedi adam


Kaldı kadın
Neyi olduğunu bilmiyordu
Mutluydu adam ona gidiyordu


Sahi neyinim ben senin
Arkadaş
Dost
Yar
Yabancı
Neyinim ben senin