Gözlerinde simsiyah bir ay vardıbugün epey gerilere gittim o topuklu vişneçürüğü renkli rugan ayakkabımla karşıladım seni utangaç bir gülüşle elim ayağıma dolaştı gözlerine bakarken seni görmeden bilmezdim, siyah bu kadar güzel gözlerinde simsiyah bir ay vardı sanki eski bir filmden çıkmıştı esmerliğin bu günüme bahçe sularından aktı geldi yürüdüğümüz su kıyısı, söğütler, gölgeleri o yaz ağzımda mısır kokusu, tulumba suyu hafifçe savrulan kloş eteğim pembeleşen yanağımda sen vardın bakışlarımız bir fotoğraf karesinde hapsoldu elma ağacı, gölgesi kayboldu çocuk gibi sevinmiştin tekrar gördüğünde beni beni ne engelledi hâlâ bilmiyorum uzatmadım elimi nasıl sessiz oturdun sessizliğimde iki ayrı ülkenin insanlarıydık, sen İran, ben Türkiye’den ne çabuk bu güne geldi zaman ey siyahın en çok yakıştığı adam! 6. 10. 2013 / Nazik Gülünay |
bakışlarımız bir fotoğraf karesinde hapsoldu
elma ağacı, gölgesi kayboldu
çocuk gibi sevinmiştin tekrar gördüğünde beni
beni ne engelledi hâlâ bilmiyorum
uzatmadım elimi
nasıl sessiz oturdun sessizliğimde
iki ayrı ülkenin insanlarıydık,
sen İran, ben Türkiye’den
ne çabuk bu güne geldi zaman
ey siyahın en çok yakıştığı adam!
6. 10. 2013 / Nazik Gülünay
Anılar bazen insanı derin hülyalara garg eder ne güzel duygulardır üstad
Acısıyla tatlısıyla zaman zaman anıları yaşamak insana haz veriyor kutluyorum usta kalemi
_________________________________________________________________________________Saygılar