15
Yorum
19
Beğeni
0,0
Puan
4783
Okunma
konar geçerlerdi çiçekten çiçeğe
özgürdü kelebekler
yine de incinirdi tülden kanatları
esse rüzgâr yağsa yağmur
saklanırlardı irice bir yaprak altına
gün yüzünü açana kadar
yasaklandı birgün orman halkına
öyle keyfince uçmak.
bir bahçeden diğerine
yüksek duvarlar ördüler
geçemediler daha ileriye
kapatıldı malûm kişilerce
uçacakları gökler
dar alanda duvardan duvara
çarpa çarpa yaralandı kanatlar
doyasıya yaşayamadılar
iki günlük ömürlerini
kara donlu böcekler saldılar üstlerine
kara maskeli
kara gözlüklü!
su sıktılar incinmiş kanatlarına
sürüklediler yerlerde
gözaltına aldılar özgürlüğü
uçmayı tutukladılar!
daha niçin ağzını açıp öter cırcır böceği gibiler
görmeden yoluk kanatlarını!
özgürdür kelebekler
en az kuşlar kadar
deniz dalgaları kadar özgür!
keşke delseler duvarları
nasıl delerse bir ağacın gövdesini ağaçkakan!
5. 3 2014 / Nazik Gülünay