Öyle güzel bakıyor kiöyle güzel bakıyor ki gözlerime aşık oluyorum aşka eğreti,gidecek gibi durmuyorum yanında yıllarca kalmak bir içim suda kâğıttan gemilerimi yüzdürmek kirpiklerinde sallanmak istiyorum salıncaklarda öyle usul geliyorki sözler dudağına bütün sözlerimi unutuyorum o da kendini unutuyor bende sözleri dağılan inci tanesi sanki ellerinde duruyor çözemediğim bütün düğümler bir şey uzatıyor gözleriyle bir gül mü,bir dünya mı yoksa sırat mı ahrette üstünden geçeceğim hep kalıyorum yolun başında bir türlü geçemiyorum ateşinin üstünden karşıdan bakıyor cennet hapsedilmiyor bir resmin içine o mu diye soruyor pencerede çiçekler üstlerine çekiyorum perdeyi bana bakıyor duvardan yıllarca ıslak bakışlarını hiç düşürmeden tuzu oluyorum gözyaşlarının yalan yok diyorum gözlerin gerçek daha hızlı adım atar adımlarından geçip gitmez yanımdan yabancı gibi aşkın zaferi gözlerindedir derin sulardaki ay’lı ışıltı bir gül bırakır serin sokağa öyle tası tarağı toplayıp gitmez gözlerimin içinde akar ırmağı o ince hareleri alır gönlümü kıyılarıma çarpar sürekli bir taş fırlatıp kaçamam ondan çocuktur yakalar örgü saçımdan 7. 1. 2013 / Nazik Gülünay |