Sabır Düştü Nasibe
Hiçbir yağmur sebepsiz yağmazdı…
Halbuki ne bulutlar suya aşıktı Ne de ben çok susamıştım Sana… Desem de, Yalan Sen inanma! Biz seninle aşk diyarının Hemşehrisi değiliz sadece Sürgün gitmişiz denizaşırı Biz/sizliğe Ziyadesiyle… Geçen gün En salaşından giyindim, En tepeden topladım saçlarımı Ayaklarımı sardı topuksuz potinler Sahil kenarı turu Vapurlara selam olsun, Bir de uçan kuşa! Dizlerime sarıldı kollarım Çaresizlik bu olsa gerek dedi aklım Zavallı kalbime! Dur dedi kader Daha beterini görmedin henüz Başımı yasladım dizlerime, Buğulandı gözlerim İstemedim! İki karartı yaklaştı renk cümbüşleri Mübarek! Yaklaşan seslerden biri ısıtır gibi oldu İçimi, Senmişsin, Mutluydun, bakamadım göz bebeklerine ama Hissettim Hatta kendimi geçtim Mutluluğuna sevindim! Ne gemiler geldi, ne aşklar geçti Önümden, teğet… Tevekkül düştü nasibimize Yüreğin cılız sesi, "Sabret, Sabret!" |
güzel bir şiir okudum kutlarım şaireyi