Gök gürültüsü kadar dilsizim boylu boyunca sesimi hapsedip kulağına sendeleyen bir yağmur olacağım
I
Ey sevgili kirli bir yalnızlıktan yazıyorum sana parmaklarım üşüyor sen dolu alfabelerimi ört üzerine
içimde kendi yüzüme kapanan bir inanç var yarı uykulu sesin düşüyor kör kirpiklerimi öpen dudağından beyazgülüşümü kirli bir mendille silip dile gelmeyen alfabeleri dizmeye başlıyorum sana
hiçbir sen adımla tenhalaşmadı hiçbir şehir içimi bu kadar acıtmadı yoruldum yorgundum hüznü dar gelen caddeler meskenim oldu kentsizim
kendimsizim çıldıracağım inan ki sebebinin ne önemi var faili aşikâr gerisi muamma
s u s ve dinle
II
gün geceydi bekçinin sokağın sessizliğini kıran düdük sesinde rüyalarımın şerriyle uyanıyordu şehir dehlizlerin karanlığında yalnızlığım yatıyordu başucumda
sayıklayan bir bedenim bir şeylerin acısını terliyordu kalbimde bir telaş sanırım seni uğurluyordum
günü aymayan sabahlarda zılgıtlar doldurdum cebime ölü kuşlarım oldu hep beklemekten kör olan gözlerim üveyik leşleriyle doldu gittiğim her yere cesedimi sakladım
gittin ayakların ’a y r ı l ı ğ ı n’ rengini ç/aldı
III
isyan değildi bu günlerdir parmaklarıma çarpıp kaçan haylaz kelimeleri sobeleyemediğimin acısıydı unutmayacağım hiç bir sözünü söz yanmak pahasına da olsa her cümlemde
sadece yüreğimde parmak izin kaldı kendime itiraf edemediğim susan zanlının tekiydim zor zamanlarda debelenip durdum boğuştum ben yüreğimin katiliyim
sus belli etme sükûnet dudağında körlük gözünde sağırlık kulağında kalsın nasılsa çığlıklarım yükselir acımı bastırdığım karanlıklarda
biliyordun bir körün parmak uçları kadar hassastım kırdın un ufak olan hayallerimin deminden kaçarken hiç bir yanım güvenli değil artık uykumda uykusuzluğumda
he ce le ye rek sustuğum harfleri uzak şehirlerden duyabiliyor musun perişan dilim kendi cenazesini kaldırıyor yağmurla süslediğim bir gecede duaya duracak kadar derman/sızım
IV
şimdi sen yüreğimden geçip gittin yerine getiremediğim adaklar gibi hangi dileği bileğinden kessem de git ve kal kardeş olsa
sustun ve gittin soysuz bir elin gölgesine sığınarak bense arda kalanları topal karıncanın sırtında içime taşıyorum
V
ve artık sen say ki uyuyamadığım bir gece say ki uyanamadığım bir vakit hayatıma seyirciyim köhne bir evin cam kenarında
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Hayatıma seyirciyim şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Hayatıma seyirciyim şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Uzun zamandır özlemim vardı bu sese, bu yoruma ve bu yüreğin mürekkebe dökülüşüne.. Ben unutmadım kardeşliğini dostluğunu ADAM gibi duruşunu..sevgimdesin duamdasın...
BİR KÖRÜN PARMAK UCLARI KADAR HASSASTIM OYSA SANA.... GÖKGÜRÜLTÜSÜ KADAR DİLSİZ............
kaleminden damlayan mürekkep aynamıza sıçradı her satırda...bir gidiş bin kez mi çarpardı kelimelere...her şair onu mu anlatırdı her şiirlerinde...yüreğimize d/ okundunuz bayım...tebrikler
Güzel yürekli kardeşim Yaşadıklarımızı bir şiire sığdırabilmek güç ve nefes aldıkça da yazmaya devam edeceğiz yalnızlığımızı. Geç geldiğim şiirde doya doya şiir yudumladım. Daha önce defalarca okumuş/dinlemiştim.
O köhne cam kenarları var ya.... Hani finallere imza atan yaşamların şah damarı olan. Ya da, küçük bir pencereden masmavi denizlere dönmüş yüzlerin, gözlerin, camdan içeriye bakmak istemediği acı gerçekler. İşte asıl hayatın acı gerçekleri bu küçük detaylarda saklıdır. Belki de nice şairlerin, gittin diyen, sır çığlıkları.
Yorum, kalem...Hangisi daha önden yürüdü bilemiyorum.Belki asker gibiydiler. Kutluyorum Yalnızlık Abidesi kutluyorum...
Şirin Kelebek tarafından 8/12/2011 2:35:24 AM zamanında düzenlenmiştir.
sesle bütünleşmiş bir yapıt tebriklerimi bıraktım muhteşem sayfana..
yüreğime dokundun ey! şair yüreğime yüreğimin kirlerine ve beni sıyırdın gafletin ötesinden beni beni benle sorguladın ey!şair beni kirlenmiş yalancı bir hayatın köhnemiş cam kenarına sinmiş ben ben ki yalancı baharlara açan efsunlu yalnızlığım efsunlu yalancı hayatın baş döndürücü kimsesizliğme dokundun ve sustum ey! şair seni dinledim ve yandım yandım yeniden köhnemiş hayatın cam kenarındayım hüzün sümbülleri açtı bak yüreğimde üveyik yalnızlığndı bana dokunan bana dokunan sendin ey !ecel kelebeği ölümün ucuna takılı kaldı köhnemiş bu beden köhnemiş hayatın cam kenarındayım
İyiki sayfama gelmişsiniz yoksa böylesine harika bir şiiri okumaktan beni mahrum bırakacaktınız. Yorumlarınızdaki farklılık şiirinizede yansımış. Okurken çok keyif aldım. Yüzümde tebessüm ve devamının merakı ile okudum. Tek kelimeyle olağanüstü buldum. Kaleminiz önünde saygı ile eğiliyor ve devamını diliyorum.. Ey sevgili kirli bir yalnızlıktan yazıyorum sana parmaklarım üşüyor sen dolu alfabelerimi ört üzerine
içimde kendi yüzüme kapanan bir inanç var yarı uykulu sesin düşüyor kör kirpiklerimi öpen dudağından beyaz gülüşümü kirli bir mendille silip dile gelmeyen alfabeleri dizmeye başlıyorum sana
hiçbir sen adımla tenhalaşmadı hiçbir şehir içimi bu kadar acıtmadı yoruldum yorgundum hüznü dar gelen caddeler meskenim oldu kentsizim
kendimsizim çıldıracağım inan ki sebebinin ne önemi var faili aşikâr gerisi muamma
''gittin ayakların ’a y r ı l ı ğ ı n’ rengini ç/aldı ''....şaire,şiire tebrikler...şiiri güzel yorumunuzdan dinlemek çok hoştu...kaleminiz,yüreğiniz var olsun.Saygı ile...
kendimsizim çıldıracağım inan ki sebebinin ne önemi var faili aşikâr gerisi muamma
güne yakışan bir şiir olmuş. fazla sözle meşgul edilmemeli böyle şiirler... okumalı ve yaşamalı...çok güzeldi... tebriklerimi ısmarlıyorum sayfanıza...
hem de nasıl bir su alış hüzün yağmurları gibi rengini boyadığın resimler yok ve bir saç tokalı sevgili sancılar bırakarak gitti gittin -aşk tuttu beni hecelendim bir akşamın koynunda düşlerimi yırtarak
Ve silindik bir mendil ile , ayrı patikalardan aynı kavşaklara çıktı yolumuz , camlarımın aynası kırıldı , gözleri ! Gözlerim sükûnet'e gidiyordu can kırıkları ile
Şiiri dün okuduğumda, bugün burada bulacağımı biliyordum. Akışı harika, final ona kezâ. Gönülden tebrikler şair, hakkıyla ile anasayfayı süslemiş şiirin.
cam kenarı...ayna gibi değildir sen gülersin şehir ağlar sen ağlarsın şehir güler sen ebe olursun cam kenarında şehir saklar gitme dediğin i hep ebe kalırsın yani hep kör karanlığın dudağında...
Ey sevgili kirli bir yalnızlıktan yazıyorum sana parmaklarım üşüyor sen dolu alfabelerimi ört üzerine
içimde kendi yüzüme kapanan bir inanç var yarı uykulu sesin düşüyor kör kirpiklerimi öpen dudağından beyaz gülüşümü kirli bir mendille silip dile gelmeyen alfabeleri dizmeye başlıyorum sana
hiçbir sen adımla tenhalaşmadı hiçbir şehir içimi bu kadar acıtmadı yoruldum yorgundum hüznü dar gelen caddeler meskenim oldu kentsizim
hüzün damlla damla sustu şiirin rüzgarında.. savurdu bir yerlere.. bu kalemi burada görmek mutlu etti.. sesine yüreğine sağlık Fırat Efe.. her dem şiirle*
Senin o güzel yüreğine kurban olurum ben....Mısraların nil sularında dans eden cariyeler gibi Gittinmi Mısıra bilmiyorum lakin orda gün batımında bu şiirin nefes keser....
Tamda RA NIN HİKAYELRİ ARASINDA BİR İÇİMLİK SERAP OLUR....
Sus diyor kalbim sus ve dinle ŞİİRİN ÖLÜMSÜZLÜĞÜNÜ Günüme düşen kalbimin en aşkı şiirin
DEM FERDE ve şiirin harikulâde olmuş sevgili kardeşim.
...
Kirli bir yalnızlık alfabeleri örtmek üzerine kendi yüzüne kapanan bir inanç beyaz gülüşü, kirli mendille silmek hiçbir senin adınla tenhalaşmaması kendimsizlik faili aşikâr, gerisi muamma rüyaların şerriyle uyanması şehrin baş ucunda yalnızlık yatması kalbinde bir telâş onu uğurlamak giden ayakların ayrılıkları çalması haylaz kelimeler yüreğinde parmak İzi kalması kendini itiraf edemeyen susan zanlı kendi yüreğinin katili olmak perişan dilin kendi cenazesini kaldırması soysuz bir elin gölgesi kendi hayatına seyirci olmak...
...
Öf çocuk, öf, neler yapmışsın öyle her dizede beğendiğim yığınla söylem ve şu fon, ilk fırsatta ben de kullanacaktım, dün bir arkadaşım verdi sağ olsun. Çok yakışmış şirine.
//Gittin mi Emanetine başka yangınların Solukları sürünüyorken //
Borçlu bir kışın ortasında göçebe alfabem Yine bizi doğuruyor
Yoksul bir hıçkırık kadar kimsesizim şimdi Karaya vuran gemiler gibi Çekilin kıyılarımdan Devrik hüzünlerimi kusacağım
Ey sevgili Balçık kokulu bir şiirin Tenha harflerinle haykırıyorum sana Bu kent bizi üşüyor
Sükûtlarımda Başını eğmiş günahını titreyen bir eylül var Kayıtsız bir gökyüzü Afili gölgeleri sobeliyor Cinayetiyle öpüşen kirli dudaklarını temizleyip
Tutanaksızım Afişsiz bir cinnetin içinde artık Gizlenmiş ne varsa Kim duyar? Bizsiz yoklukların kemiğe vuran sancısını Kahretsin be dinle Dinle …
Vakitler kanatsız Soysuz bu takvimlerin şakağına ak düşmüş Zamanlar soysuz Bileklerimde hüzünlerin diş izleri Bu sahipsiz umutsuzluklara yine bizi yolcu ediyorum
İniltili pişmanlıklar hep bedeldir oysa Avuçlarımda eskimiş ışıksızlıklar Silik gecelerin zincirlerini geçirdim boynuma Kozasız kelebeklerin korkuları Var yine sesimde Oysa Defalarca uzandığım musallamı bile Kaç kez biz rengine boyadım
Ama sen gittin Düşlerim bu uçurumları evlat edindi G i t t i n Küflü parmaklıklar ardındaki sorgular Sessiz iklimleri kuşanan bakışlarımızı kör etti
Bir varmış bir yokmuş işte Kırık bir kapının eşiğinde Bir varmış bir yokmuş Sabrımı mühürleyen meleklerin Usul usul sığındığı satırbaşlarımın Yokuşlarda yitip giden öznesizlikleri gibi
Sadece kan kokan hecelerime dokunan Kıblesiz bir çocuğun ihanete gülümseyen Tebessümü gibi
Korktum Ben kelimelerin pimini çekiyorken Korktum Köşe bucak ezberlediğim bir mahşerin içindeyken
Anlatmalıyım artık Başkalarını taşıdığın omuzların kadar çöktüm Yitirdim İnkâr ettiğim evlerin Arka bahçelerinde kaybettiğim Lâl deminde solmuş çiçeklerimi
Görmeliydin yine de Zemheri imzalı kelepçelerimin susuzluğunu Görmeliydin Ta uzaklarda can çekişen uykusuzluklarımda Yabancı solukları örtmeye çalışan Issız gecelerde sustuğumu
Yalnızdım Genzimi yakan hecelerin Peçesine düşmüş bozkırlar gibi Yapayalnız Bir akşamüstüne el sallayan ürkek terminaller gibi
Duyamadın Duymadın ki Gittin Ellerin çatısından düşmüş Bir kaç parça ölüm daha serpiştirip
Sen gittin Anasız bebekliğimi bir kez daha büyüdüm
Sensiz seherlerin ertesi mi? Küstü K ü s Mesafelerin ağıtlarını fısıldayan karanlığına kırgın
Sen Say ki buz tutmuş mermerimi okşayan bir ölümüm Say ki kalabalıklara karışmış bir sala sesiyim artık Ve kimsesiz bir ayetin Hiç kabul edilmemiş dilsiz bir âminiyim Sevdaya dair
_____YASEMİN CANAN…
Sevgili Şairim ....
Saatlerdir sayfanda ikindiyi etti bir yasemin çiçeği hani '' Eldeki gül kokusu yola çıkınca yolun da bir diyeceği olur''olur ya şair gönlümden sevda militanı yangınlarımdan dökülüverdi o güzel hüzün sesi mısralarının altına şiirim
Kabul buyur lütfen içtim kana kana soluk soluğa koynumda uyuyan hüzünlerin yarımlarını taştım ırmaklarımla helal et olur mu lütfen damla damla ıslattım her dizeni kirpiklerimden dökülen deli dolu sağanaklarımla çok teşekkür ediyorum var olsun sevda yazan kalemin yaramaz kuzum benim Yüreğinin gerçek sahibine emanetsin ve en güzelime Sevgimle saygımla...
''biliyordun bir körün parmak uçları kadar hassastım kırdın un ufak olan hayallerimin deminden kaçarken hiç bir yanım güvenli değil artık uykumda uykusuzluğumda''
Belleğimin haritasını bozdu şiirlerin sevgili şair... Şimdi tüm susmayı bildiklerimin yolu bu şiirlere çıkıyor...
Şiir kadar yorumda içe işliyor,yazan yaşatan kalemin yüreğin var olsun şairim...
Offf gözüm yine hüznü en koyusunu yerleştirip yüreğine yazmışsın.Nasıl bir yarayı barındırıyor ki o kalp böyle kan damlayan dizeler yazıyor.Kov arada şu hüznü kov yaa.Aarada bir mutlulukta uğrasın durağına...Seviyorum o güzel yüreğini..
ve artık sen say ki uyuyamadığım bir gece say ki uyanamadığım bir vakit hayatıma seyirciyim köhne bir evin cam kenarında
kim seyirci değil ki kendi hayatına...gücücmüz..ancak buna yetiyo be can:( sabahıma düştü bu duygulu dizeler!!! tadında buldum...yine emeğine saglık.. başkenti susturan şair!!!
sevgi bıraktım gönül bahçene bir tutam!! kutladım...
sadece yüreğimde parmak izin kaldı kendime itiraf edemediğim susan zanlının tekiydim zor zamanlarda debelenip durdum boğuştum ben yüreğimin katiliyim...........yüreklerimizin katili bizlermiyiz:((yoksa bizi bırakıp gidenlermi? güzel yürekli şairim sevgiler hep senle olsun harikaydı içim sızladı dinlerken...sevgilyle kal can kardeşim....