DURMUYOR ZAMAN!!!
Yerden yükselen
Ufukta bir duman, Görünmüyor hiçbir yan Gözlerinin buğusundan... Güneşte parıldayan İçimden akıp kayan Yüreğime sığmayan Hep senin sevdan... İlk insan topraktan Karılmış harcımızdan Damarlarımda dolaşan Sevgimiz sevdadan... Aynalarda yalan Durmuyor zaman Var mı gençlikten kalan, O güzelim sevdadan... Sarkan saçlarından, Tomurcuklar patlayan Sen değil mi o insan? Bana sevdalanıp yanan... Geldin bana uzaklardan Yürüdün sarp yamaçlardan, Dayandın dizlerine durmadan Peki neden söndü o sevdan... Bilmez misin karanlık her yan Karanlıkta gelir uluma çakallardan Gider sevda, sevgisiz yüreğinden, Peki neden geldin, beni anlamadan?... Yıl:29.04.2004 Saat:16.15-16.25 Kadıköy/İst EROL KEKEÇ |