Durun ey kalabalıklar! Bir nefes alıp dinleyin,
Yürekten kopan bir sesle yolunuzu seçin.
Size anlatacaklarım var, içinizi ferahlatın.
Hayatın iç yüzünü, bir nehir gibi anlayın;

Gizli sırlarında saklı geçen  zaman.
Bir kez olsun düşün, sorgula ve uyan.
Kimi koşar durur, bir hedefe varmaz,
Kimisi düşler kurar, fakat yol almaz.
Bu dünya bir sahne, roller size verilir, 

Hayatın dokusunda herkes bir yerdedir.
Peki, ya gerçekler? Kalpler nerede uyur,
Durun ey kalabalıklar! Bir an durup bakın,
Bu koşuşturma içinde yitiyor insan akın akın,
Bir avuç mutluluk, bir yudum huzur,
Hangi fırtınada saklı, hangi sessizlikte durur?

Zenginlik peşinde yitip giden yıllar,
Sevginin gölgesinde büyüyen baharlar.
Unutmayın bir gün gelir herkes eşit olur,
Ne taht ne taç kalır, hayat kendi yolunu bulur...

Durun ey kalabalıklar! Bir aynaya bakın,
Kim olduğunuzu düşünün, yol alın,
Görün kendinizi, o içten, saf yüzü,
Bu karmaşanın içinde kaybolan özü.

Kavgalar, hırslar, hepsi boş bir hayal,
Dostluk ve sevgi asıl gerçek, onu al,
Birlikte yürüdüğümüzde güçlü oluruz,
Bir köprü gibi birbirimize uzanırız,
Zor günlerde omuz omuza dayanırız,
Karanlıkta bir ışık, yoldaş oluruz.
Bölünmüş olduğumuzda ise kayboluruz...

Durun ey kalabalıklar! Sevgiye dokunun,
Bir çocuğun gülüşünde mutluluğu bulun.
Doğa bize ders verir, yapraklar anlatır,
Her mevsimde ayrı bir hikâye saklıdır...

Unutmayın, zaman hızlı geçiyor,
Her an bir anı, bir iz bırakıyor.
Sevgisiz bir dünya boş bir çöl gibi,
Yeşermeyen umutlar, dökülen yaprak gibi.

Durun ey kalabalıklar! Bir ışık arayın,
Kendi karanlığınızdan umutlar yaratın.
Geçmişin yüklerini bırakın ardınızda,
Yitip giden dostlukları, unutulan anıları.
Öfkeden yapılmış köprüleri yıkın artık,
Ve kalbinize döşeyin umut dolu yolları.
Yeni bir başlangıç için bakın yarına.

Hayat bir hediye, bir nefeslik zaman,
Kıymetini bilin, doldurun sevgiyle hayatınızı.
Durun ve dinleyin, bu sessiz çağrıyı,
Kalabalıklar içinde bulun kendi varlığınızı...

Bahadır Hataylı/08.01.2025/Namazgah/İST