"Uzun bir yol var aramızda,
Bir ucunda sen bir ucunda ben,
Bir ateş yanıyor bağrımda,
Ateşi sen dumanı ben."


Gül bahçesinde derlediğimiz sevgimizi;
Kaptırmadık hiçbir serseriye,


sağ-sol görüş konusunda her ne kadar zıt oktalarda bulunsak da her iki düşünce sisteminin içinde kötü niyetli insanların var olduğunu bildiğimden yazdığınız mükemmel öyküleme şiirinizin samimiyetinden kuşku duymadım hiç.

Öyle ki;

Namaza giderken önümüzü keserdi
Bir grup sağcı serseri,
Ey Allahsız komünistler! Burası Allah’ın evi
Kaybettirip izimizi telden girerdik içeri


bu dizelerinizde bir hüzün yaşadım. tıpkı bazı sol görüşlülerin benim inancım gereği yaptıklarımı, yaşamak istediklerimi hor görmeleri durumunda yaşadığım hüzün gibi.


Aslında bende sağ-sol fanatizmi yoktur. Bende aslolan insan ve insanlıktır. Hak ve hukuktur.
Bizi bölmek düşünce yapımıza göre şekillendirilen, uydurulan bu zehirli siztemler o zamanlar sizin gibi bilmem kimlerin canını acıttı hayatını kararttı.

Velhasıl,
Şiirinizi beğenerek okudum
Kaleminize sağlık