Su
Eğer deniz üşüyorsa
Karaya doğru Soğuk bir nefes üflenir Dalgaların ceplerinden Serin ve uçuşan Çiçeklerin dallarına Bırakmış ayak izlerine Benzer Başını eğiyorsa Eğer bir çiçek… Eğer denize kıyısı olmayan Bir şehrin içinde Yüzmeyi öğrenmişseniz Kayalıklara çarpan dalgaların Ezdiği hayallere dalamazsınız Suyun akarak sizi götürdüğü O derinliklere gittikçe Suda kayıp olunmaz Masallarının sınırlarından Çıkıverirsiniz… İpe tutunarak hayat mücadelesi Vermediyseniz eğer bir Adanın etrafını kaplayan azgın suların Bakışları altında Düştüğünüzde sizi kurtarırmışçasına Koynuna alacak kadar nazik Ama bir o kadarda Ölümcül inemezsiniz Derinliklere… Bazen rüzgar estiğinde Saçlarınız suyun yüzünde Dans edermiş gibi savrulur Ve sallanarak ıslanan bir bulut Gibi suyla kucaklaşır Mutluluk kaybolmaktır Bazen İndiğiniz basamakların Altında neler olduğunu Bilmeden öksüzce Çırpınmaya benzer Hiç tanımadığınız bir dünyada Gezmek gibidir… Doğa Hep iyi değildir Olmamanız gereken yerdeyseniz Ateşe dokunur gibi Sessizliğinden habersiz olduğunuz Zamanları kollar Zarar verdikleriniz Dostun yüzünde sürünen Rüzgarın kıvrımlarına Sahiptir Su… Ve akmayı bilmediği için Sahipsiz dolaşır hep Yaramaz çocuklara Benzer Çoğu zaman Hiç adil değildir… Azını sevmezseniz eğer… Sürekli gezmeyi sever gibi Bir katilin duvarı yıkması gibi Vurur bazen kayalara Kendini zincirleyen Bir idam mahkumuna benzer Hep bir iğne batıyormuş gibi Batar yüzünde Gezmeyi bilen yada bilmeyen Sakladıklarıyla oynamayı Bir denizler birde okyanuslar Bilmez çoğu zaman Belki onlarda büyür Yada ölür Yanmak yada azalmak Değildir… Çoğu zaman Ölmeye sebep acılar Doğurmak için gerekli olan… Bazen kurumak yada Olasıya fazlasını Taşımak gözlerde Çocuk gibi takip eder Çoğu zaman bulutlar Hep aynı rengin kardeşleri Olmasa da Kimi zaman ağlar çocuklarda Gözleri kararır Yanaklarındaki al maviliklerin Örttüğü o beyazlıklar yok olur Onlarda üşür çoğu zaman Karadan estiğinde Ağlayan bir bulutun Rüzgara sitemi Hırçınlaşır dalgalar Susmayı bilmeyen bir Müzik gibi… Akıntının yaslandığı İnsanlarla anlaşmak zordur Çoğu zaman Aksidir Sinirlidir Kaybolmayı severler Olmadık sancıların içlerine Dalan iğne gibidirler En olmadık diyara açılır Onlar Biraz balık kokar her Denize nazır yüzü olan balkon Ve demirleri biraz küflü pencere Daha iyisi kıyısında demirlemiş Kaşları olan kadınlar… Her kıyıya tutunan iskelenin Bir aşkı vardır Gelmeyi unutan Şehri unutan Belki de sevdiğini unutturan Acılar saklıdır Her hazine sandığı dibe çökmez Suyun gözünden dalarak İç denize Kimi insanın kaldıracağı boydadır Her sandık rengi aynı değildir Aynı değiliz Nasıl olsa… Unutur bazen çiçekler açmayı Saçlara dokunan eller gibi Saklanan güller kurur Hiç renginden solan deniz Gördünüz mü? Boğazında tıkandığı için Ekmeği yani bir gemi Hiç batan bir geminin Ardından dalarak ölen bir kaya Yahut gözyaşlarından pişman Olmuş bir bulut En çok denizler sahiplenir Gidenin bir gün geleceği Umudunu derinlerde Saklayarak belki de Bir deniz olmak Bir okyanus yahut Ayak basılan su birikintisi Bunları olmak zordur Kaldırılamayacak şeylerde Vardır hayatta Yahut asla öğrenemeyeceğimiz Şeyler Bir toprak parçasına koşan Yağmur damlası yada Hep ölmek için düşmeye Mecbur uçak bir damla Olmak Ayak basarak kirletilen Sularda büyümek Yada ufuklara açılmak Bazı şeyler zordur Bir parçanız Gözükmüyorsa eğer Kazıdığınızda altında Yahut içlerde derinlerde Bir yerlerde… Zorla bir sokak arasına Sığamayıp koca bir yol açmak Belki caniliktir Suya öğretilecek şeyler Olsaydı keşke Onlar belki durulacak yerleri Bilirlerdi kendilerince… Bulutlarında çalmayı Öğrendiği şeylerden biridir Rüzgarlar Bazen yağmur yağmadan yada Yağarken yada sonrasında Duyulan toprak kokuları arasında Buluşan mutlukları dağıtır Bazen… Islanmayı sevmez çoğu insan Ama toprak kokusu başkadır Her zaman bulunmayan Çiçeklere benzer Sürekli yağdıramazsınız Sürekli yağsın istemezsiniz Bir çöl olsanız Kuru dudaklarınızın yakan Güneşe ne kadar katlanırsınız Yıllardan bir gün sizi Öpecek anlık insanları görmek gibi Zordur Eğer rüzgar topraktan da esse Denizden de esse Gözünüzde bir denizlik Mavilik yoksa ufka daldığınızda Onunla oynaşan bir kızıllık Zordur Olmayanı görmek çoğu zaman… Barışmalı insan Karşısındakinin bir Kalbi olmasa da Belki kızar Yada sevindirir Bazen üzer Üzüldüğünde hiç sessizce Yıkıp geçer Ne varsa sevip sevmediği Yine de bilmeli insan Su gibi akıp Hiç olmamış gibi değil Ama olmuşu Bilerek… Anlamalı insan Niye kayalara vurur Dalgalar Niye hep sakindir Bazen yüzü asıl olmaya Alışmış bir su… Bir kızı vardır… Bildiğim Oda İstanbul da yaşar Bende en çok onu severim… Bazen acıtır Uzaklığı ama hep bir şeyler Eser dalgalandırır Yüreği onun nefesi… (Se) |
deniz onsuz sadece su dur
güzeldi