yazdıklarıma reva görüldü hep namluya sürülmüş kurşun tepkisi ki satırların diline mim koyulunca şefkatle dokunulmamış yanağımda kırdım kalemi
Yolunu kaybetmiş çıplak ayaklarımla sokakların diline şekilsiz voltalar koyan divane oldum yani dudak kıvrımlarında acıklı bir hikaye
Yüzümdeki mazeretsiz çizilmiş yetim çizgiler nezaketsiz direnişlerin/in rengindeydi Yüreğim yalnız bırakılmış bir mabette /tırnak aralarında senin/ kimliği meçhul cenaze
Kimi zaman tek kimi zaman toplu intihar adı altında şiirler yakmıştım senin peşinden aşkın gözlerime mil çekerken
Senin
yalancı şahitliğinde imgesi bozuk şehirlerin putların önünde secdeye durdu hep bedenin ve gözlerinde kül rengi rimelinle aleni şehvetli kahkahalar besteledin
Uçurum izleri taşırdın göğsünde ki her ne vakit açsan düğmelerini faşizan bir yazı asılırdı gecenin orta yerine
İlmeğin rujlu ıslaklığıyla kimsenin bilmediği bir diyar yazıldı boynumun kenarına Avuçlarımda sakladığım hikayeler kefenlerle örtüldü Son cümlemi söndürdüm dilimin ucunda Doğan her yeni gün önce yakamozları öldürdü
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sen diye biri Beni bilir mi ? şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Sen diye biri Beni bilir mi ? şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
bir yanımdan sızarken sevda gölgesi düşüyor satır aralarına ölüm emri verilen sözler dolanır bir bir dilimin ucuna sussam bile çığlık olurlar sonsuzluğun mavisi boyanır siyaha
gece bir dizenin noktasında kana karışır ölüm Allha'ın emridir artık
her gelişimde sus kalmam gerekirtken sözlerim çullanıyor kalemime...
müsadenizle....
devamını getireceğim bir şiire vesile olan satırları ve sahıbını kocaman alkışlıyorum
Yazdıklarıma reva görüldü hep namluya sürülmüş kurşun tepkisi ki satırların diline mim koyulunca şefkatle dokunulmamış yanağımda kırdım kalemi.
Kalemin kırıldığı bu diyarda yazılan her söz darağacında asılı kalan dilektir aslında ...Asmalı dilekleri kayan yıldızların gecesinde ...
-Doğan her yeni gün önce yakamozları öldürdü…
Renklerin en koyusunda, kuzguni bir gecenin sabahında, mavi bir ölümün güncelerini satır aralarına saklayan şair güneşin yakıcı gülümsemesine merhaba diyebilmeli belki de... Ve dolunay buluştuğu gün denizle yeni yakamozların hikayesi yazılır ucu yanık ama şirazesi dağılmayan defterin satırlarına ...
nasıl da mazi kokusu var bu şiirde... ama bana biraz daha duygusuz geldi diğer yazdıklarınız yanında/belki de ben duygusuz bir anımdayım şuan el hasıl çok acıtmadı bu sefer tebrikler
şiir dilinde özetlenirse ruh, nasıl da şairin canına dokunurken okuyucuya zevk veriyor... okumanın güzelliğinde..teşekkürler herşeye rağmen güneş e yürümek güzel...tekrar çıkar yakamoz... saygılar değerli kaleme...
kimsenin bilmediği bir diyar yazıldı
boynumun kenarına.
Avuçlarımda sakladığım yakamozlar
kefenlerle örtüldü.
Son cümlemi söndürdüm dilimin ucunda
-Doğan her yeni gün
önce yakamozları öldürdü…
Yaşanılan hüzünler,yürek serzenişleri böyle anlamlı ve olağanüstü şiirler yazdırıyor şaire.Tebrik ederim,saygılarımla..