Yüzümün ortasında gecekondu gibi duran
gözlerime rağmen
üstüme çok yakıştı o seçtiğim afili intihar seçeneği

Çiçeklerimle konuşmadım bir süre
Denizden balık çekmedim
Kahveyi beşe çıkardım
Okuma listemi değiştirdim
Çakmaksız ateş yakmayı öğrendim
Eski Yeşilçam filmlerini yüzümü ekşiterek izledim
-Kadir, Cüneyt, Türkan, Hülya, Tarık… beni affetsin-
Cumartesi annelerine
ve Evlat nöbetindeki annelere desteğe gittim
Susmayı silah gibi kullanan kadınları görünce
yolumu değiştirdim
Picasso tablosuna verilen parayla
kaç hayvan barınağı yapılır
Felsefeyle uğraşanlar
neden sıklıkla Tanrıyı görmezden gelir
gibi orta seviye şeylere kafa yordum

Bu dizeler oldukça derin ve düşündürücü. Hayatın farklı yönlerine dokunan, kişisel deneyimlerin ve gözlemlerin harmanlandığı bir metin. Özellikle Yeşilçam filmlerine yapılan atıf ve toplumsal konulara duyarlılık dikkat çekici.

Emeğinize, çabanıza ve sanatınıza duyduğum saygıyı ifade etmek isterim.