ah Şair ahh!...ne denir ki sana...illaki bir yara daha düşürürsün sol yanıma...aslında susmak istedim...aslında şiirin koynunda sarıp sarmalanmak ve hatta hüzünleriyle yoldaş olup meçhule gitmek bile istedim...ama gidersem sesimi duyuramam değil mi...?...bak bunlar da Meral'in 7elem'i...dinle ve duy şimdi beni...

I-

ezgilerin sesi ile haykırıyor kavgasını sevdam

II-

bütün aşıklardan bir yudum sevgi dilenerek
ölüme doğru yürüdüğüm yolculukta gülümsüyorum

III-

gülüşlerini soldurduğum çocukluğumu
gözyaşına bakmadan içimde çarmıha gerdim
günâhlarıma bir yenisini ekleyerek

IV-

eylülün bakışlarında günden güne soluyor yüzüm
annemin avuçlarında biriken hasret
çığ olup düşüyor gözlerimden
bir gün sarılırım boynuna diyerek

V-

hüzünlerimi yama etmek istiyor kendine
rüyalarımda her gün kucaklaştığım İstanbul
daha mı sisli bakıyor,daha mı hain yaşadığım memleket
kaçtıkça yalnızlığına daha çok ortak oluyorum kaldırımların

yüreğim yangın yeri
gelemem çağırma beni!

VI-

sonra sesini duyuyorum kimsesizliğin
yaşadığını haykıran/haykırdığını yaşa(ya)mayan/duyuramayan
insanların suretleri çarpıyor yüreğime, d/üşüyorum
ve ateş parçası kesiliyor gözlerim
sevincim kine,gülüşüm isyana dönüşüyor
dokundukça heryeri yakıyor ellerim

git diyorum git!
şimdi gelme!

VII-

yedinci durakta soluk soluğa kalıyor nefesim
artık ne adım atacak halim var ne de duyuracak sesim
zaten, yaşadığını sanarken her gün can çekişen ölüleriz
deyip, ruhumu teslim ediyorum karanlığa
toprağın çağıran uğultulu sesine kulap verip
kendi ellerimle kendi çukurumu kazıyorum çaresiz

hoşçakal diyorum, hoşçakal!
kim(sesiz)liğimi sahiplenmeyen dünya!


benden sana hediye gelsin bu şiir Can Abim...senin şiirin kadar güzel olmadı...eğer bir kusur ettiysem aff ola!...

yüreğini açtığın ve konuştuğun bu şiirle beni de peşinden sürükleyip yüreğimi konuşturduğun için çok tşk ederim...

çok güzeldi...yüreğine emeğine her dem sevgiyle...

Yaralım tarafından 1/14/2010 3:28:00 PM zamanında düzenlenmiştir.