21
Yorum
83
Beğeni
5,0
Puan
3756
Okunma
çocukların ağzından topladım adını
sesime dokunan baharınla dilim çiçekler açmakta
ateş istemeye gelen newroz’u
bakışlarına hasret kaldığım kıvılcımlarla tutuşturdum
vaktine yetişen aşkın harıyla yandı
sensiz geçen günlerimin yorgun kederi
-dip boyası gelmiş acıları-
fırat’ın kırmızı suyuna bulayalı çok oldu
yamacında olağanüstü güz yaşları barındıran
cudi’den göç ettiğimi kimseye söylemedim
bunu ilk sen biliyorsun
ilk kez sana verdim nuh’tan aldığım selamı
bakışlarım kendini ele vermeden önce
yalnız sana ihbar ettim aşka düşen yanımı
aklıma jilet atıp
ortaya döktüler bütün düşüncelerimi
hepsinde biraz sen buldular
şaşırmadım şaşkınlıklarına
seni anmadığım her anı yok saydığımı
hiçbiri bilmiyordu
öykümün en gizli yerinde
gülüşüne doğru uzanan yola saptığımı
çehremi saran kara bulutlardan saklı tuttum
alnının değdiği secdeye
üç defa kalbimi yoklayarak bıraktım duygularımı
dualarından öperek
bir dilek de ben iliştirdim yanına
-ona iyi bak/aşk ile…-
Cömert Yılmaz
5.0
100% (58)